Rahmet umarken gazaba duçarız,
Sevaba kımıldamaz günaha uçarız,
İyiliğimiz laftadır, yapmaya naçarız,
Başımıza gelenler kendi ettiğimizden.
Nefsimiz için hiddetlenip öfke saçarız,
Güya ibadet edip de şeytandan kaçarız,
Faydasız her konuşmaya ağzımızı açarız,
Gönüldeki dikenler, kendi diktiğimizden.
Biliriz aslında ne ekmişsek onu biçeriz,
Ruhumuz aç, midemiz için yiyip içeriz,
Lafta ahireti, hakikatte dünyayı seçeriz,
Acı ve elemler nefsin peşine gittiğimizden.
Unuturuz hâlbuki dünyada konargöçeriz,
Amelimiz nerede Müslümanım der geçeriz,
Ne dünyadan ne de ahiretten vazgeçeriz,
Azap ve kederler dünyayı seçtiğimizden.
