"Sev, seni seveni Hak´ile yeksan olsa da,
Sevme, seni sevmeyeni Mısır´a Sultan olsa da!
Şairler, aşıklar, sevdikleri için canlarını feda eden insanlardır. Yukarıdaki beyit, bunu tam anlamı ile ifade eden dizelerdendir. Ünlü divan şairlerimizden Fuzuli, bunu başka kelimelerle ifade etmiştir.
"Âşık oldur, kim kılar canın feda cananına,
Meyl-i canan itmesin, kim ki kıymaz canına"
Bunların hepsi, iltifata tabi olan marifetlerdir. Canı feda etmek, karşılık gören sevginin marifetidir.
Bir sevgi karşılık görmezse, Mısır´a sultan olsa neye yarar? Aşık Cevdet, bunu başka kelimelerle anlatmaktadır. "Bir Güzele" diye başlar.
"Gösterdiğin lütfa karşı,
Ne istersen, iste güzel.
Gönül verdim fakat yetmez,
Ne vermeli üste güzel?"
İşte Aşık Cevdet, gösterilen "lütfa karşı" gönül vermenin yetmeyeceğini, üste daha bir şeyler vermek gerektiğini söyler. Aşık Cevdet, daha "iste" diye ısrar eder. Sevdiği, canı ne istese onu vermeye hazırdır.
"Ömür sevince hayattır,
Sevgi, hayattaki tattır,
Bana heyecanlar tattır,
Aşk bahsinde usta güzel"
Aşık Cevdet, ömrün, hayatın ne ile kaim olduğunu açık açık dile getirmektedir. İşin başı sevgi ama, candan sevgidir.
"Kalmadı sabır, tahammül,
Sırlarımı açtım tül tül,
Gönlüm bahçe, şiirim gül,
Senin gibi dosta güzel"
Aşık Cevdet, ne varlığı varsa onları tek tek sevdiğine vermek için can atmaktadır. Sabırsız, tahammülsüzdür. Takdim ettiği gönlü "Bahçe", şiirleri ise "Gül"dür.
"Lütfunladır altın çağım,
Tutuştu gönül ocağım,
Senin için yazacağım,
Şiir deste deste güzel"
Sevgilinin lütfu, sevenin altın çağıdır. Gönül ocağında yangın, her gün artan bir şekilde devam etmektedir. Uğruna deste deste şiir yazmakta, dil dökmektedir. Onu söyleten, dilsizi dile getiren, sevdiğinin aşkıdır.
"Ümit verir gülen resmin,
Cana yakın ruhun, cismin,
Yürekten yükselen ismin,
Dudağımda beste güzel"
Sevene ümit vermek, lütufların, bağışların en güzelidir. En büyük lütuf, sevenin, sevgisine layık olduğu derecede cevap vermektir. Karşılıksız bir sevginin ne marifeti ne de iltifatı olur?
Sevenin, sevdiğine nasıl ümit vereceği, nasıl lütufta bulunacağı, hayatını nasıl yaşanır hale getireceği, onun sevgi gücüyle orantılıdır.
Sevgi, seven ve sevilen uğruna can verecek kadar güçlü ve şümullü ise güzeldir değil mi?
