Firdevs-i Âlâda Âb-u Kevser,
Bu nâr-ı aşkı ancak ol keser.
Ruhumda fırtına-bora eser,
İrşad et, yolum göster Efendim!
Kırık bir testiyim dermanı yok ,
Aşkla yanmış ruha fermanı yok!
Mevsim geldi hasat-harmanı yok,
İrşad et, yolum göster Efendim!
Gönlüm şafakta dağlara çıkar,
Bağrımda, daim şimşekler çakar…
Düşündükce ruha hüzün çöker,
İrşad et, yolum göster Efendim!
Karanlık gece şafakla biter,
Gül dalına konmuş bülbül öter,
Bendeki korku ölümden beter,
İrşad et, yolum göster Efendim!
OYTAN, nefsin azdı günden beri,
Bil, gözyaşı temizler bu kiri,
Amel saptar Ahretteki yeri
İrşad et, şefaât et Efendim!
