Büyülü gözlerine sevdalanmış yüreğim,
henüz sığınmak isterken bahar tazesi tenine
sökülüp atılıyor cehennem sıcağı çöllerine
titriyor acı içinde, sürünüyor ayak altı yerlerinde…
Başkaldırıyorum;
gizlendiğin bensiz geçen yıllarına
yetmiyor, ardı ardına başlayan ayrılıklarına,
kabullenemediğim çaresizliğime…
Öyle özlüyorum ki seni bitmiyor ağıtlarım
her gün yeni bir dilek taşı ellerimde;
kulaklarında beyaz barış güvercinin kanat sesleri,
keşke bir toz tanesi olabilseydim üstünde
kokunun ıslaklığı gibi sana en yakın,
dudaklarını okşayan bir sevgi sözcüğü olsaydım
ya da bir gece yarısı beklediğin yalnızlığın…
Her akşam oturuyorum geleceksin diye
Sensiz batan güneşe küskün kapattığım penceremde bakıyorum,
gözlerim yüzünün ışığı doğan ayda
yediveren gül gibi her gün açan ümitlerim
söndürdüğün sokak lambaları karanlığında.
Büyülü gözlerine sevdalanmış yüreğim,
henüz sığınmak isterken bahar tazesi tenine
sökülüp atılıyor cehennem sıcağı çöllerine
titriyor acı içinde, sürünüyor ayak altı yerlerinde.
Leyli leyli leylim yar, hüznüne talip olmuşum meğer
sır gibi sakladığım serabı bile çok gördün,
kalbimde
tek bir hayalin kaldı o da artık düşlerimde…
Öyle özlüyorum ki seni bitmiyor ağıtlarım
her gün yeni bir dilek taşı ellerimde;
Sen derya ben içinde kaybolan bir damla
sıkı sıkıya sakladığın sırlarının sırrı gibi hep aklında olsaydım
her sabah bitmese dediğin yataktaki o tatlı uyku mahmurluğunun ruhundaki mutluluğu
ve göğsünde taşıdığın kocaman bir nazarlık olsaydım kalbine yakın
Özleminle uyandırdığın her gecenin yarısında açıp kapatsaydın gözlerini yanıbaşında olduğumu anlasaydın…
