Karalar içindesin gülru,
cemalinde aşkın nuru…
Zifiri karanlıkların zühresi;
adı aşk olan zaman ötesi
semanın yeryüzündeki sevgilisi
İlahidir elbette sana duyulan,
adı; aşk ise...
Nazende güzel,
uzattın ellerime mey kadehini,
yaşattın akıl tutulmasını…
Kaybettim bütün renkleri,
sevdirdin bana; moru, siyahı…
Gönlüm artık sınır tanımıyor;
yumuyorum gözlerimi; gökyüzünün zühresi,
açtığımda oluyorsun gül yaprakları …
geceler boyu yıldızımla güller arasında
kayboluyorum hep sonsuzluğunda…
Sabah kalktığımda sarhoşunum,
bakıyorum;
seninle başlayan seninle biten,
her ne varsa taşımış gönlüm;
adın ile ümidi;
sevinçle bırakmış dudaklarıma
sıcacık atan kalbin diye…
