Çok sevdiğim bir hususta söylenilmiş mükemmel tanımlardan biridir. Dindarlık değil, dini darlıktır.
Sizce de açıklayıcı bir slogan cümlesi olmamış mı? Şahsen bu tarz tanımların çok şey demeden, çok şey anlattığını görünce inanın bana şaşırıp kalmamak elimde değil.
Biliyoruz ki dindarlık kelimesiyle uzun zamandır kavgalı bir haldeyiz ya da algıda böyle bir tutum yer almakta.
Özellikle benim şahsen karşılaştığım, okuduğum, rastladığım bir düşünce üzerinden gördüğüm kadarıyla; dindar, dinbaz, dinperver, dinkolik, dinci, cinci vb. hitaplarla sıkça karşılaştığım gerçeğini inkar edemem.
Hatta bu tarz sınıflandırmaları demekten bir türlü alıkoymayı beceremeyen anti yuhalamacılara nispeten, nasıl bir açıklık getirilebilir diyerek defalarca boğaz patlattım. Üstelik her ne kadar cahil cesareti denilse de çok kez kendimi polemiğin içinde buldum diyebilirim.
Ama maalesef ki yaşadığımız topraklardan tutun da dünyanın dört bir tarafında yer alan anti, sempati zihniyetlerin bu kelimeler ile Müslümanlığı bir takım taraflara çekme gayretine hala da mani olamadım, olamıyoruz. Özellikle kendi muhitinizden tutunda geniş çaplı alanları düşünerek ne demek istediğimi daha detaylıca kavrayabilirsiniz.
Ha bu arada bu da yetmiyormuş gibi nerde bu kelimeyi duyarsak o an korkar hale geldik. Zaman, zemin, mekânlara göre farklılık gösteren ama hala algıda bir türlü değiştiremediğimiz ürkek bir bakış açısı haline getirdik.
Ama neden? Sanırım algı operasyonundan ya da vizyon kalitesizliğinden.
İlginç dimi?
Asıl ilginç olan bir durum daha var ki sözde kendini dindar diyerek yüceltme kaygısı güdenler hani bardağı taşırırsınız da önünü alamazsınız ya yani işte onun gibi bir şeysiniz.
Kardeşim ben size diyeyim: Eğer dindarlık konusunu samimi olan veyahut samimi olmayan ayrımını yapamıyorsanız sanırım bu yaptığınız anti, sempati dindarlıktan çok, dini darlıktır ya da düşünce darlığı denilebilir diyor ve size diyecek başka da bir açıklama bulamıyorum.