Fıkıh âlimi Ebül Leys buyurdu ki: Alîmin anlattıklarından bir şeyi hatırında tutamayanlar ve sohbette yer alanlar için 7 fayda vardır:
1. İlim öğrenenlerin fazîletine kavuşur.
2. Âlimin meclisinde bulunduğu müddetçe, günahlardan korunur.
3. İlim öğrenmek için evinden çıktığı zaman, üzerine rahmet iner.
4. İlim meclisinde oturduğunda, meclise inen rahmetten o da nasîbini alır.
5. Orada anlatılanları dinledikçe, kendisine sevap yazılır.
6. Dersi dinleyip de anlamadığı zaman, üzülür; gamlanır ve kalbi kırık olur. Onun bu hâli, Allah Teâlânın Kudsî Hadis’te: „Ben, Benim için kalbi kırık olanların yanındayım.“ buyurduklarından olmasına vesîle olur.
7. Âlimin üstün ve fâsıkın aşağı tutulduğunu görüp; kalbini fısk, günah ve kötü şeylerden çevirir. Bunun içindir ki, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, salihlerle beraber olmayı emretmişlerdir.
*
Kişinin sözü amelinden çok olursa noksandır. Ameli sözünden fazla olursa kemâldir.
*
Devlet sultansız, sultan ulemâsız olmaz. Devletin bekâsı için sultana, sultanın yanlış yapmaması için de ulemâya ihtiyaç vardır.
*
Tasavvuf, insanı Allah’tan uzaklaştıran şeylerin hepsini terk etmektir.
*
Mürüvvet, arkadaşının hata ve kusurlarını bilmezlikten gelmektir.
*
