Bir acı haberle kısılır ses,

Bir hicranla kesilir nefes,

Sanki kanla örülür bir kafes,

Demek yürek böyle kanarmış,

 

Gözyaşını göremez herkes,

Kafan sanki ateşten bir fes,

Öyle bir yangın ki mukaddes,

Demek yürek böyle yanarmış,

 

Kursağında kalır her heves,

Zehir olur yediğin olsa da enfes,

Acı cömert iken mutluluk nekes,

Demek yürek böyle donarmış,