Ülkemizdeki eğitim sisteminin biraz eksiği var, bilindiği üzere. Bu konularda eleştiriler ve tavsiyelerde bulunmak biz bilim insanlarına düşer elbette. Bilim insanının belli bir misyonu, toplumsal derdi olmalı diye düşünüyorum. Bu haftaki yazımda çocuklarımızın yeteneği üzerine efor sarf edeceğim.

Bu haftaki köşemde çocukların yeteneklerini keşfetmeye yönelik neler yapılabilir bunu konuşmaktır. Çocuklar okula başlayacağı döneme kadar kişilikleri aşağı yukarı şekillenmekte ve yetenekleri ortaya çıkmaya başlamaktadır. Müzik dinlemekten keyif alıyorsa müziğe ilgili olabilir, spor yaparken keyif alıyorsa spora ilgili olabilir gibi örnekler verilebilir. Bu noktada önemli olan çocuğun olabildiğince fazla sosyal aktivite ile karşılaşmasıdır Joseph Chilton Pearce’nin (2020:177-178) Sihirli Çocuk kitabında bir araştırmaya atıfta bulunur. Müzikolog bir arkadaşının Doktora tezinden bahseder. Dört yaşındaki çocukların neredeyse tamamı müzik kulağına sahipti. Müzik eğitimi olmayan çocuklara sadece ne işittiğini ifade edebilecek kadar eğitim verilmiş ardından çocukların bu yeteneğini yedi veya sekiz yaşında yitirdiğini ifade etmiştir. Tabi, bu araştırmanın yapıldığı kültür ve örneklem için geçerli olabilir ancak yaşadığımız kültürde bunun var olup olmadığını araştırmak için yola çıktığımızı var sayalım. Araştırmanın yapıldığı kültürdeki çocukların yetiştiği aile yapısı ile bizim kültürümüzdeki çocukların yetiştirilme tarzı, eğitim sistemi hatta genetik özellikleri bile oldukça önemlidir. Diyelim ki kültürümüzde çocukların hepsinin belli bir müzik yeteneği ile doğmaktadır. Peki, bu çocukların ne kadarı bu yeteneği işleyebilecek eğitime ulaşabiliyor? Çocuklarımızın yeteneklerini keşfedebilmek adına eğitim sisteminin etkisi çok önemli. Toplumumuzda, her ülkede olduğu gibi eşitsizlik çok fazla ve her çocuğun eşit kaynaklara ulaşması için eğitim sisteminin etkisi önem arz ediyor. Bu durum müzik örneğinde olduğu gibi, spor dalları, resim sanatı gibi unsurlar içinde geçerlidir. Ailelere düşen görev ise çocuğunu okula gönderen velinin okulu sık sık ziyaret etmesidir. Veliler okul takibin yaptıkça eğitim sistemindeki aksaklıklar için sorumluluk paylaşabileceğini bunun da eğitim adına güzel bir adım olacağı kanaatindeyim.

Kaynakça: J.C.Pearce (2020) Sihirli Çocuk (çev.Yiğit Ataman) Ankara: Bizim Büro Matbaa Dağıtım Basım Yayıncılık

Sevgi ve saygılarımla.