İçe atmak, biriktirip biriktirip, herhangi bir anda artık dayanamayıp veya dengeyi yitirip birdenbire doğru yanlış kusmak; hiçbir konuyu halletmez. Bilakis karşı suçlamaları davet eder. Köprüleri atar, uzlaşma ortamını yıkar.
Dahası karşınızdaki sizin artık “güvenilmez” olduğunuza kesin kanaat getirir. “Bu..” diye düşünecektir, “..içten pazarlıklı, bundan bana yâr olmaz..” İş hayatınızdaysanız, “bundan dost olmaz, bununla iş yapılmaz..” diyecektir.
Kusursuz insan yok..
Sizin de etrafınızın da kusuru, hatası olabilir. İş hayatınızdaki arkadaşlarınızın da.. Empati yapın; hem kendi hatalarınızı, hem karşınızdakinin hatalarını iyi tartarak dürüst karar verin.
Adalet arayan vicdanınız; bu durumda da adil olacaktır. Yeter ki onu susturup enaniyete kapılmayasınız.
Hatalarınız varsa kabullenin. Başkalarını suçlayarak, işin içinden çıkmaya çalışmayın. Güzel bir üslûpla hatayı kabul ve özür dilemek son derece şerefli bir harekettir.
Hayat küslüğü darılmaya gelmez öyle bir yerdeyiz ki hiç kimsenin seneti yok ne yaşamak istiyorsanız bırakın yaşayın doğru ya da yanlış çünkü hayatın garantisi yok keşkelerle dolu bir hayatı yaşamayın bir şeyleri söylemekten asla çekinmeyin o ne der bu ne düşünür zaten bunlarla ömür geçmedimi ..
Kalbini kırdığınız bir insanın gönlünü almaya vaktiniz bile olmayabilir o yüzden hayata keşke demeyin….
