?Yalnızca iki şey sonsuzdur; evren ve insanın ahmaklığı. Bu arada evrenden o kadar da emin değilim. Albert Einstein?

Cemiyet halinde yaşayan insanlar, zekâ, meleke, istidatlarına göre birbirlerinden ayrılırlar. Bu farklılıklar içerisinde oluşan ahenk, o toplumun içerisinde bulunduğu durum ve düzen hakkında fikir verir.

Bazı kuramcılar insanların dört temel sınıftan birine ait olduklarını varsayar.

Saflar, Zekiler,Haydutlar ve Ahmaklar.

Ahmak, kendisine bir yarar sağlamadan hatta bazen zarara uğrayan ve başkalarına zarar veren kişidir. Çevremizde  ve hayatımızda akılsız yaratıkların neden olduğu zararlara, yani para, zaman, enerji, iştah ,huzur ve neşe kaybına çoğu zaman şahit oluyoruz..

Saf insanlar kendi bireysel dünyaları içinde saflık duygularıyla üzücü bir şekilde boğulup kalırlar.

Zeki insanlar, zeki olduklarının bilinciyle hareket ederler. Amaçlarına nasıl ulaşacakları konusunda bilgi ve plana sahiptirler, hedeflenen her ne ise zekâ, gayret ve çalışma ile sonuca ulaşmak isterler. Medeniyet bunların sayesinde bu günkü noktaya gelmiştir.

Haydutlar ise kendi yararına daima ?artı´ kazanç koyma peşinde koşar, yanında yer alan diğer haydutlara az da olsa yarar sağlamayı bilir. Amaçlarına ulaşmak için zora başvurmak dahil her türlü metodu mübah ve hak olarak görür. Haksız kazanç, kul hakkı umurlarında değildir. İnsaf ve merhamet duygularından yoksun olmaları en büyük özellikleridir.

Ahmaklar en tehlikeli insan türüdür, hayduttan daha tehlikelidir?

Özellikle aptallar, tehlikeli ve kötüdürler. Çünkü kendilerine bir çıkar sağlamadan başkalarına zarar verirler. Bunun sonucunda da toplum yoksullaşır. Buradaki temel espri, zeki insanın yaptığı her eylemin planlı, haydutun kendisi dahil yandaşlarını pay sahibi yapma gayesi, ahmakların da herhangi bir amacının olmaması ve sürekli başkalarına zarar vermesidir.

Ahmak insanın gücünü genetik etmenlerden aldığı bir diğer öğe ise sözü ve dostluğuna güven duyulmuyor olmasıdır.

Günlük yaşantımızda bu tür insanların aptalca ve ahmakça diyebileceğimiz tutum ve davranışlarıyla seyahat ederken, araba kullanırken, ticari bir alış verişte, eğitim ve sosyal hayatın her anında karşılaşabiliyoruz.

Ülkemizde son zamanlarda gittikçe artan ve yayılan dalkavukluk ve ahmaklık gibi toplumsal hastalıklara karşın en geçerli çözüm üretme yolu, fertlerin güçlü kültürle donatılması, kişisel kabiliyetlerin geliştirilmesi, toplumsal bazda araştıran, analiz yapan, sentezci nesillerin etkinliğine kapı aralanmasıdır. Dolayısıyla böyle olunca, beceri, kabiliyet, kalite, kapasite, sadakat, ehliyet, liyakat, vatan, bayrak, ezan, istiklal, kişisel haklar ve özgürlükler gibi değerler manzumesi kuvvetlendirilmiş olacaktır.

            Konumuzu Mevlana´nın bir sözüyle bağlıyorum?

?Birisi geldi, yeri bellemeye, sürmeye başladı. Aptalın biri de dayanamayıp, "Bu yeri neden yıkıyor, yarıyor, dağıtıyorsun?"diye feryat etti.

Adam cevap verdi: "Bre ahmak yürü git. Benimle uğraşma! Sen yapılmayı yıkılmada bil!"