Analar artık türkü yakmıyor,

Kimse de türkü derlemez oldu.

İşler artık kol gücüne bakmıyor,

Kimse çalışarak terlemez oldu.

 

Sular eskisi gibi temiz akmıyor,

Irmaklar artık çağlamaz oldu.

Kalpler de şefkatle atmıyor,

Gözler sevgi ile ağlamaz oldu.

 

Bu dünyada iyiler korkuyor,

İyiliğin sesi gürlemez oldu.

Putperestlik ve şirk hortluyor,

Kul hakkıyla Rabbi birlemez oldu.

 

Derinden yaralıyız kanımız akıyor,

Yaralarımız kabuk bağlamaz oldu.

El âlem acıyarak sadece bakıyor,

İstesen de kimse yaranı dağlamaz oldu.

 

Herkes iyiliğinin karşılığını arıyor,

Kimse karşılıksız fayda sağlamaz oldu.

Herkes artık kendi derdine bakıyor,

Kimsenin derdi kimseyi bağlamaz oldu.