Yaşadığımı sanma, çoktan ölmüş bedenim,

Belki de kabre girmenin vakti gelmemiştir.

Ben ki daha kabre girmeden bir ölenim,

Kimse benim gibi daha ölmeden ölmemiştir.

 

Ben mi ruh içreyim yoksa ruh mu benim,

Bu akla sığmaz zoru kimse bilmemiştir.

Akıbeti meçhul karanlık yolda gidenim,

Hiçbir neşe derin kederimi silmemiştir.

 

Var mı dünyada bilmem ki bir sevenim,

Bir gün olsun dünyada yüzüm gülmemiştir.

Yoktur yüzüm güldürmeye yanıma gelenim,

Yüklendiğim dertlerimi kimse bölmemiştir.

 

Ey nefsim, sanma ki ben senin bendenim,

Direnirim ruhum senin önüne serilmemiştir.

Rabbim..senin kulunum ve ebedi bendenim,

Huzuruna gelene dek bu ruh dirilmemiştir.