Büyülü gözlerine sevdalanmış yüreğim, henüz sığınmak isterken bahar tazesi tenine sökülüp atılıyor cehennem sıcağı çöllerine titriyor acı içinde, sürünüyor ayak altı yerlerinde…

Başkaldırıyorum; gizlendiğin bensiz geçen yıllarına yetmiyor, ardı ardına başlayan ayrılıklarına, kabullenemediğim çaresizliğime…

Öyle özlüyorum ki seni bitmiyor ağıtlarım her gün yeni bir dilek taşı ellerimde; kulaklarında beyaz barış güvercinin kanat sesleri, keşke bir toz tanesi olabilseydim üstünde kokunun ıslaklığı gibi sana en yakın, dudaklarını okşayan bir sevgi sözcüğü olsaydım ya da bir gece yarısı beklediğin yalnızlığın…

Her akşam oturuyorum geleceksin diye Sensiz batan güneşe küskün kapattığım penceremde bakıyorum, gözlerim yüzünün ışığı doğan ayda yediveren gül gibi her gün açan ümitlerim söndürdüğün sokak lambaları karanlığında.

Büyülü gözlerine sevdalanmış yüreğim, henüz sığınmak isterken bahar tazesi tenine sökülüp atılıyor cehennem sıcağı çöllerine titriyor acı içinde, sürünüyor ayak altı yerlerinde.

Leyli leyli leylim yar, hüznüne talip olmuşum meğer sır gibi sakladığım serabı bile çok gördün, kalbimde tek bir hayalin kaldı o da artık düşlerimde…

Öyle özlüyorum ki seni bitmiyor ağıtlarım her gün yeni bir dilek taşı ellerimde; Sen derya ben içinde kaybolan bir damla sıkı sıkıya sakladığın sırlarının sırrı gibi hep aklında olsaydım her sabah bitmese dediğin yataktaki o tatlı uyku mahmurluğunun ruhundaki mutluluğu ve göğsünde taşıdığın kocaman bir nazarlık olsaydım kalbine yakın Özleminle uyandırdığın her gecenin yarısında açıp kapatsaydın gözlerini yanıbaşında olduğumu anlasaydın…