Kayboluş...

Kayboluş...

Orhan ÇİMEN

2 yıl önce

Ben değiştim

zaman şaşırdı

cesaret dolu yürek;

hali perişan

hüznüne yenik düşmüş

ölçüyor biçiyor tartıyor

her nefesle dudaklara dökülen sesler;

korkuyla tebelleş

sükuta mahkum,

yıldızsız gecelerin zifiri  ıssızlığında

yapayalnız ...

Ne oldu neler oldu

nasıl değişti her şey;

unutamıyorum, unutmuş gibi yapıyorum,

konuşayım istiyorum

setler örülüyor gökyüzüne uzanan

bütün kelimeleri yutkunuyorum,

arzu doluyum çok istiyorum

elimde kamçı

ruhuma gözdağı

kırbaçlıyorum,

bilmiyorum;

derdim; esaret mi?

zincirleri kırmak mı?

Bu sessizlik;

yokluğunun bir ikrari

dönmemek üzere

sende kayboluşun hakikati.

YAZARIN DİĞER YAZILARI