Karalar içindesin gülru,

cemalinde aşkın nuru…

Zifiri karanlıkların zühresi;

adı aşk olan zaman ötesi

semanın yeryüzündeki sevgilisi

İlahidir elbette sana duyulan,

adı; aşk ise...

 

Nazende güzel,

uzattın ellerime mey kadehini,

yaşattın akıl tutulmasını…

Kaybettim bütün renkleri,

sevdirdin bana; moru, siyahı…

 

Gönlüm artık sınır tanımıyor;

yumuyorum gözlerimi; gökyüzünün zühresi,

açtığımda oluyorsun gül yaprakları …

geceler boyu yıldızımla güller arasında

kayboluyorum hep sonsuzluğunda…

 

Sabah kalktığımda sarhoşunum,

bakıyorum;

seninle başlayan seninle biten,

her ne varsa taşımış gönlüm;

adın ile ümidi;

sevinçle bırakmış dudaklarıma

sıcacık atan kalbin diye…