Yağız atlı yiğit, zaman ötesinden,Bilemem ki bu âlemin neresinden,Kurtulup dörtnala cenderesinden,Sanki haykıracak; gafletten uyanın.
Daha görünmeden bilinecek sesinden,Koca bir ordu çıkacak sanki heybesinden,Durdurup yağız atını tutarak yelesinden,Sanki söyleyecek; sonu yakın dünyanın.
Âlem Aydınlanacak onun şulesinden,Cihan ürkecek belki de gölgesinden,Ve tutacak tüm azgınları ensesinden,Sanki kükreyecek; sıkıysa ateşe dayanın.
Bilemem hangi rüyanın gecesinden,Belki de bir hayalin penceresinden,Acep bu zamanın hangi senesinden,Sanki seslenecek; Hakkın rengine boyanın.
Bilemem hangi milletin sinesinden,Bir nurlu poyrazın ılık nefesinden,Bir büyük bayramın arefesinden,Sanki gürleyecek; vaktidir artık kıyamın,