Zamane insanı olmuş obur,
Yediği içtiği hep abur cubur,
Aklına gelmez mi hiç kubur,
Yiyip içip tüketmek tek derdi.
Karnı doysa da gözü doymaz,
Tek çeşidi yemekten saymaz,
Midesinde boş bir yer koymaz,
Türlü türlü yemek tek derdi.
Günahları boyundan aşar,
Adeta yemek için yaşar,
Göbeği gövdesinden taşar,
Yiyip içip semirmek tek derdi.
Üç öğün yetmez aralar da olmalı,
Midesi daima tıka basa dolmalı,
Açlık bilmez o hep tok kalmalı,
Her lezzeti kemirmek tek derdi.
Çok yiyerek bünyeye eder düşmanlık,
Sonunda elde edeceği de şişmanlık,
Şişmanlığın sonu da büyük pişmanlık,
Her türlü gıdayı somurmak tek derdi.
Az yemek sünnettir nereden bilecek,
O zaman yemeği kim süpürüp silecek,
Belki de bir gün fazla yemekten ölecek,
Bütün besinleri sömürmek tek derdi.