Köylünün her tarafı altın olsa da,
Muhakkak bir tarafı bakır olur.
Malı mülkü serveti olsa da,
Yaşantısı yine de fakir olur.
Köylünün kileri yüksekte olsa da,
Sofrası yerde ve alçakta olur.
Bir tarafı halıda minderde olsa da,
Bir ayağı tarlada balçıkta olur.
Köylünün kapısında araba olsa da,
Ahırında atı ile bir de eşeği olur.
Üstünde pamuktan yorgan olsa da,
Altında da yünden döşeği olur.
Köylünün cebinde tarağı olsa da,
Ahırında muhakkak kaşağı olur.
Şehirli ne olduğunu anlamasa da,
Ağılında kara gözlü şişeği olur.
Köylünün bostanı gülle dolsa da,
İçinde muhakkak ısırgan olur.
Beslediği atı küheylan olsa da,
Ahırındaki eşeği osurgan olur.
Köylünün mahsulü çok az çıksa da,
Sofrasında tabağı hep büyük olur.
Teknoloji dediğin şehirde olsa da,
Tüketen şehirli köylüye yük olur.
Köylünün görüntüsü kaba olsa da,
İnsanlığı güzel cana da yakın olur.
Köyün kıymeti bugün az olsa da,
Yakın gelecekte köylere akın olur.
Köylü milletin efendisi olsa da,
Kendi tarlasına hizmetkâr olur.
Kendisi çok fazla okumasa da,
Okuyan insana hürmetkâr olur.
Köylü şehirde hiç yaşamasa da,
Şehirli köylüye hep muhtaç olur.
Kendisi pek farkında olmasa da,
Her zaman başımıza bir taç olur.