Bir darbe ile yok olmuştu nice canlar,Debdebeliydi adam kılıklı solucanlar,Ona da zindandı Mamaklar, Ulucanlar,Türlü işkencelerden geçirdiler gardaşım. O bu vatanın sefasını değil çilesini çekti,Yaşadıkları gerçek, söyledikleri gerçekti,Onun için yalnız hak ve adalet tek ölçekti,Karlı ve sisli dağlara kaçırdılar gardaşım. Ülküsü dayanır Alparslan´a, Nizamülmülk´e,Meyletmedi dünyada ne mala ne mülke,Onun tek derdiydi ezan, bayrak ve ülke,Alçaklar dünyadan seni göçürdüler gardaşım. Yıl iki bin dokuzdu, karlı sisli bir kış günü,Soldurdular memleketin bir yiğit gülünü,Yakıp kavurdular milletin garip gönlünü,Bir kahpe binitle seni uçurdular gardaşım. Bitmezdi Keş Dağının ne sisi ne de pusu,O dağlarda kurdular hain ve kalleş pusu,Bilirdi ki Rabbine aittir canının tapusu,Seni canından da vazgeçirdiler gardaşım. Dünya hayatı gelip geçici bir konukluk,Arkadaşlarınla bir kış günü son yolculuk,Dediğin gibi ömür bir nefes, bir solukluk,Sana şehadet şerbetini içirdiler gardaşım. Senin şehadetin oldu gayrı, her evin acısı,Gözyaşı döktü ardından herkesin ana bacısı,Seni katleden hainler acep kimlerin aracısı,Kökü dışarıda kendileri içerdeler gardaşım.