Görmeye nasıl anlam yüklerseniz  öyle bakarsınız hayata, yaratılmışlara… Bana kalırsa ağaçlar sevgiden yaratılmıştır. Hayvanları yaratan sevgidir. Suyu da yaratan aynı sevgidir. Sevginin gözleriyle baktığınızda, kainattaki  her şeyin mayasında onun  olduğunu görürsünüz.
Kendimde  evde hayvan besleyen  biri olarak, hayvanları sevdiğimi her seferinde ve her yerde vurgularım. Hatta  daha önceki yazım da onlara taktığım bir isim  var: 'Allah'ın dilsiz kulları '
Geçenlerde 'biz insanlar da böyle olabilsek keşke'  dedirten "Hachiko  Bir Köpeğin Hikayes i( Hachi: A Dog's Tale )'' adlı  bir film izledim. Sinema dünyasında da iyi bir yer edinen bu filmin yıllar geçse de  bende bıraktığı etkiyi  atacağımı sanmıyorum. Sadakatin ve gerçek  sevginin  hikayesi olan bu duygu  yüklü muhteşem filmin sonunda  gözyaşlarıma  mani  olamadım. Bu filmde insan zaten duygulanmıyorsa, niye insandır ki?
Bir profesör ile bir köpek arasındaki müthiş dostluğu konu edinen film, Japonya'da meydana gelen gerçek bir hayat hikayesini anlatıyor. Hachi, sahibine olan sadakati ile Japonya'dan tüm dünyaya ünü yayılmış bir köpek. 1987 yılında ilk olarak ''Hachiko Monogatari '' ismiyle Japonya'da çevrilen filmin, ikinci  versiyonu ise Stephen P. Lindsay tarafından Hollywood  yapımı  olarak, 2009  yılında tekrar senaryolaştırılarak sinemaseverlerin karşısına çıkmış. Bir köpek ile bir profesör arasında inanılması güç ama gerçek bir dostluğun beyazperdeden  yansımasını izleyeceğiniz  filmin başrol oyuncusu ise; Özel Bir Kadın, Chicago, Kesişme, Çakal, Entrika, İlk Şövalye  gibi filmlerden tanıdığımız Amerikalı oyuncu Richard Gere. Filmin bir diğer  en önemli özelliği ise  köpeğin oyunculuk  performansı. Bana  kalırsa  başrol  oyuncusu o.
 Filmin konusuna  gelecek olursak, Profesör  Parker Wilson (Richard Gere) üniversitede müzik hocasıdır. Eşi ve kızıyla büyük  bir evde  mutlu bir şekilde yaşamaktadırlar. Prof. Parker , bir akşam iş seyahatinden dönerken tren istasyonunda  Japon kökenli meşhur Akitainu cinsi küçük  bir köpek bulur. Onu  evine götürür. Eşi kesinlikle bu köpeği evde istemez, onu bulduğu yere bırakmasını ister ve  her yere ilanlar dağıtır. Fakat  bir türlü köpeğin sahibi bulunamaz.
Profesör  Parker'ın  köpekle arasında  sıkı bir  bağ oluşur ve bu  bağ gün geçtikçe daha da sağlamlaşır. Kısa zamanda tüm aileye kendini sevdiren  Hachi, artık Wilson ailesinin köpeğidir. Köpeğin  tasmasında Japonca 'da  iyi şans akımını simgeleyen  ve  8 anlamına gelen Hachie yazmaktadır. Aradan iki  yıl gibi bir zaman  geçer. Hachie, Profesör  işe giderken her gün tren istasyonuna kadar onunla gelir  ve onu yolcu eder. Her  gün saat  5'te  de  istasyona gidip  her zamanki yerini alır onu bekler. Beraber  eve dönerek iyi bir yol arkadaşı olur.
Böyle sürüp giden günlerin birinde profösör dersteyken kalp krizi geçirir ve ölür. Hachi  onun öldüğünü anlamaz. Parker'in  büyüyüp evlenmiş  olan kızı onu alıp evlerine götürür. Fakat  ordan kaçar  yine istasyondaki yerinde beklemeye başlar. Gece - gündüz, yaz-kış  demeden  aralıksız tam 9 sene  sahibini bekler. Bu  arada bu olayı  istasyona gelen  bir gazeteci haber yapar. Ve Hachi' nin ünü tüm ülkeye yayılır.
Bu  9 senelik bekleyiş  Hachinin  ölmesiyle son bulur. Yıllar boyu sahibini  beklediği  tren istasyonuna  da Hachi' nin heykeli dikilir.
Evet filmimizin konusu böyle ... 'Yok  böyle bir dostluk ' diyeceğiniz  bu filmi sadakat ve sevgi kavramının hayvan dediğimiz canlıdan öğrenilmesi ve hatırlatması  bakımından izleyin, izlettirin. Keyifli vakit geçireceğinize  emin olduğum için şiddetle izlemenizi tavsiye ediyorum. Daha sonra  tekrar tekrar  izleyeceksiniz. Şimdiden  iyi seyirler dilerken izledikten sonra siz de benim gibi  aynı şeyi düşüneceksiniz:
''Çoğu  insanın  hayvanlardan öğrenmesi gereken çok şey var öyle değil mi?''