Özgüven bir insanın kendine olan güveni olarak tanımlanabilir. Öncelikle özgüvenimiz doğumdan itibaren ihtiyaçlarimizin anne babalar tarafından karşilanmasi ile yakından ilişkilidir.Anne -çocuk arasındaki güven bağı bu dönemde fizyolojik ihtiyaçların karsilanmasi ve ilgi ile sağlanır.Ancak eksiklik özgüveni doğustan gelen kalıcı bir bakış açısıyla düşünmektir.
Özgüven kişinin kendisi ile ilgili algısıdır.
Şimdi kısaca özgüvenli ve özgüvensiz kişilerin özelliklerinden bahsedelim.
Özgüvenli kişiler; Kendi özellik ve yeterliliklerine karşı olumlu pozitif algı geliştiren, kendisini seven,hedeflere ulaşirken yilmazlik gösteren, olumlu ve olumsuz yönlerini karşı farkında ve olumlu tutum sergileyen kişilerdir. Özgüvensiz kisiler; yaşam sorunlarıyla baş edemeyen,stresli,elestirelere karşı agresif ,öfkeli kişilerdir. Bir başarı elde etseler bile kendilerinin başardığına inanamazlar. Bilgi sahibi olduğu konularda bile konuşmazlar.
Esasen özgüveni en başından ele alınca şüphesiz karşımıza Maslow çıkar.O insanın kendisini gerçekleştirmesini kendi piramidinde beşe ayırmıştır;
Fizyolojik ihtiyaçlar
Güven
Ait olma
Değer
Kendini Gerceklestirme ...
Çocuğun gelişimine fırsat vermeyen ,onun adına kararlar alan koruyucu aile modeli olmayalım. Davranışlarını olumsuz yönde eleştirmek yerine sürekli ihtiyaçlarına yönelelim. Aşırı sevgi ve ilgi vererek çocukların sorumluluk duygusunu azaltmayalim. Akranlariyla olan iletişiminde gözlemci olup ,pozitif yönde ihtiyaçlarını giderelim.Kiyaslayici ve yargilayici tutumlardan uzak duralım.