Bismillah ile başlıyorum sözlerime.

Sözlerin en güzeli ile taçlandırıp devam etmek istiyorum muhabbetime; Yapmayacağınız şeyi söylemeniz, Allah Katında bir gazab (konusu olması) bakımından büyüdü (büyük bir suç teşkil etti)."(Saff Sûresi 3. Ayet)

Değerli canlar, nasılsınız? İyi misiniz?

Doğru söyleyeni sizin oralarda da dokuz köyden kovuyorlar mı?

Bilirsiniz bu sözü!

Size nacizane altın değerinde bir nasihat vereyim mi?

Bırakın dokuz köyden kovulmayı doksan dokuz köyden kovsalar kendi iyiligimiz için doğruluktan ayrılmayalım.

Hani çıktığımız bir yol vardı.

Hatırlatmakta fayda görüyorum; yol uzun, yol meşakkatli, yolcu azimli...

Yolumuza devam ediyoruz.

Yolda başımıza gelmeyen kalmayacak!

Ayağımız kanayacak!

Ama biz yolumuzdan geri adım atmayacağız.

Kur'an rehberimiz olsun.

Efendimiz(sav) yoldaşımız olsun.

Onun kutlu davasında başına gelmeyen kalmadı.

En ağır işkencelere, zulümlere, aşağılanmalara O(sav) maruz kaldı.

Biz günahlarımızla, kusurlarımızla, hatalarımızla çıktık bu yola.

O yüzden zorluklara katlanmak zorundayız!

Günahlarımıza kefaret olsun!

Bu yolun sonu selamet...

Bu yolun sonu doğruluk...

Bu yolun sonu mutluluk...

Bu yolun sonu hidayet...

Bu yolun sonu inayet...

Bu yolun sonu kurtuluş...

Bu yolun sonu günahlardan arınış...

Bu yolun sonu hakka varış...

Kıymetli dostlar bu yolda bize eşlik edecek en güzel materyallerden bir tanesi de doğruluk!

Doksandokuz köyden kovulsakta bu yolculukta meşakkatlere katlanmak zorunda kalsakta doğruluğu kendimize düstûr edinelim...

Bundan daha iyi nasıl olur?