Vaktiyle bir derviş bir kervana katılmış, yaya olarak gidiyormuş. Bir boğazda karşılarına çıkan haydutlar, kervanı durdurmuş, yolcuları soymaya başlamışlar.

         Sıra dervişe gelince alınacak hiçbir şeyi olmadığını gören Haydut, ?Defol !? diye onu kovmuş. O da bir ağaç altına oturmuş, olanları seyrederek, çubuğunu çekiştirmeye başlamış. Soyulanlardan birisi, dervişin bu haline kızmış ve:

-       Sen ne duygusuz bir adammışsın! Soyulan bu kadar yolcu kan ağladığı halde, sen keyif çatıyorsun!? diye çıkışmış. Derviş de:

-       Bırak beni kardeşim, bütün ömrümce sürdüğüm fakirliğin bir kaç dakika olsun zevkini çıkarayım.? Demiş. (.( Cevdet Kılıç, Bilgelik Hikayeleri, s.137)

NAMAZ

Gökte masmavi sema,

Mescid kubbesi gibi,

Namazı kıl daima,

 Resul cübbesi gibi!

-        

Seccadedir altımde,

Yeşil doğa örtüsü,

Günah yüklü zatımda

Kalpte derin korkusu!

-        

Ruhum huşu içinde,

Secdelere kapanır!

Namaz vakti geçince,

Üzğlür ve utanır!

-        

H avanda döve döve,

Nefsimi uslandırdım.

Rabbimi öve öve

çimi hislendirdim!

-        

Oytan´ım her namazı

Son vakit sanarak kıl!

Yaptığın her niyazı

Rabbini anarak kıl!