Sezona başlarken ilk 10 hedefi vardı..

Bir-kaç maç uyumsuz göründük, çok bocaladık, puanlar kaybettik..

Derken üç deplasman galibiyetiyle 11.haftada ilk 5´e girdik..

Üçüncü milli aradan sonra Kadıköy´e gittik..

Maça başlarken görünen manzara bir puan için gibiydi..

Çalkantılı ve sıkıntılı günler yaşayan Fener´in 5 eksiği önemli avantajımızdı..

İlk dakikada kaçırdıkları golden itibaren yüklenmeye başladılar..

Sivasspor´daki manzara ise zaman zaman başa-baş mücadeleye rağmen daha çok savunmaydı..

İlk çeyrek bittiğinde, Fener´in baskısı ve çok adamla gelmeleriyle savunmamızdaki telaştan kalemizde golü gördük..

Yüksek tempoya ortak olsak ta, oyunu hep kendi alanımızda kabullendik ve ileride top tutamadık..

Ziya´nın ortasında Hakan Aslan´ın kafası direğin dibinden çok az farkla auta çıkınca, soyunma odasına mağlup gitmek zorunda kaldık...

İkinci yarıya, ilk 45´de etkisiz görünen Emre´nin defans arkasına bıraktığı topta,  Bifouma´nın güzel golüyle başladık..

Yağmurun etkisini iyice artırdığı dakikalarda, Fener´de tempoyu zirveye çıkardı..

Kalemizde tehlike üstüne tehlike yaşadık..

Son çeyreğe girerken, Aykut Kocaman´ın Soldado hamlesi, iki kez direkten dönen topun rövaşata ile ağlarımıza gitmesine sebep olunca, bir kez daha yenik duruma düştük..

Çok net gol pozisyonları üretememekle birlikte, iyi mücadele nedeniyle ümidimiz devam ederken, Bifouma´nın gereksiz itirazından gelen kırmızı hem beklentileri alt-üst etti, hem de kırılma noktası oldu..

Beraberlik için biraz açıldığımız dakikalarda ise topu ceza sahamızdan uzaklaştıramaz olduk ve üst üste iki golü daha kalemizde görünce, dağıldık ve puan beklentimizde suya düştü..

Gördüğümüz gereksiz kırmızı kart Aykut´un ekmeğine yağla birlikte bal-kaymak olurken, Kadıköy´de kara bulutların biraz olsun dağılmasını sağladı..

4-1´lik mağlubiyetle Sivasspor 5.sıradaki yerini rakibi Fener´e bırakıp 6.sıraya inerken, devrenin son 6 zor maçının birincisinden puansız ayrılarak rotayı Trabzon maçına çevirdi..