Elim de onun kitapları, hayatımın dönüm noktasının mimarı, insan uzmanı Doğan Cüceloğlu’nu kaybettik. Onun pek çok kişi de olduğu gibi benim kişisel gelişimimde çok önemli rolü oldu. Kendimi tanımadığım, anlamadığım çocukluk ve gençlik yıllarımın ardından 30’lu yaşlarımda elime aldığım İÇİMİZDEKİ ÇOCUK kitabı, beni yaşayamadıklarıma, nedenlerine, yaşadığım olaylarla yüzleşmeye ve kendimi bulmaya götürdü. Benim kişisel gelişimimin başlangıcı olurken arkasından insan olmayı, merhameti, neden ve nasıl yaşamamız gerektiğini sorgulamamı sağlayan, bir adım olmuştur. Bu farkındalığın ardından ruhumu besleme çabasıyla kendimi gelişimin ve değişimin içinde buldum. Doğan Cüceloğlu benim öğretmenim, beni anlayan ve bana çözümler sunan bir insan olarak beynime işledi. Her yazısında, her kitabında, katıldığım her seminerinde kendime dersler çıkarıp notlar aldım. Bunlar hayatımı kolaylaştırmakla beraber bu dünyayı anlayıp, mutluluğun yolunu bulmama yardımcı oldu.

           Önceden eksikliklerimle ilgili kendimi suçlarken, Doğan Cüceloğlu’nun “Bir ebeveynin çocuğuna verebileceği en büyük hediye, ona her koşulda ayağa kalkabilecek gücü kendinde bulabilme yetisini kazandırmaktır” Sözü beni uyandırdı. Olumsuz gidişatın ve güvensizliğimin asıl sebebinin ben olmadığımı öğrenip anlamamla hızlı ve keyifli bir gelişim sürecine girdim. Onun sözleri ve kitaplarından aldığım dersler ayaklarımın üstünde durmamı, en önemlisi kendime güvenmemi sağladı. Farkındalığı olan yaşanabilir hayatı bu sürecin sonunda yakaladım. Ve benim için gerçek, aynı zamanda güzel hayat o süreçte başladı. Biliyorum ki Doğan Cüceloğlu benim gibi milyonlarca insanın hayatına dokundu, kitapları evleri şenlendirdi, sözleri tabuları yıktı. Bu dünyaya muhteşem izler bırakıp, her zaman güzel anılacak bu bilim insanı “Mutluluk aramakla bulunacak bir şey değildir, onu inşa etmek gerekir” deyip daima çabalamaya insanları yönlendirdi. “Mutlu olmak istiyorsan, mutlu etmesini bilmelisin.” Sözleriyle bencilliği yok etmeye çalıştı.

          Onunla ve kitaplarıyla tanıştıktan sonra geçmişi, bugünü, yarını sorgulamamak elde değil. Durağan olan beyni nasıl zorlamaya çalıştığını; “Soru soran öğrenir, öğrenen gelişir, gelişen güçlenir.” Sözlerinden daha iyi anladık.

           Onunda hayatında kendiyle ilgili eksiklikler, olumsuzluklar olmuş. Bunları görüp kendini geliştirmeye adayan Cüceloğlu, edindiği bilgi ve deneyimleri yazılarına, konuşmalarına yansıtarak insanlara faydalı olmanın kapılarını sonuna kadar açmıştır.

           Bir kitabın da “Zorluklarla başa çıkmaya, içindeki gücü keşfetmeye VAR MISIN?” diyerek hayatın her anının mücadele olduğunu, ancak asla pes etmemeyi, bundan da keyif alınabileceğini anlatmıştır.

           Ben onu dinlerken ve okurken hırsların, kötülüklerin boş olduğunu, insanın mutluluğunun, başarısının sadece kendi dünyamızda olduğunu öğrendim. İnsan içindeki gelişimi tamamlayabilirse, her yakaladığı güzelliği coşkuyla karşılarsa, kendini yargılamadan, kötülemeden, aynı zamanda böbürlenmeden yaşayabilirse, empati yapmayı başarırsa, her olayda öğrenilecek bir şey bulursa, yeniliklere öğrenmeye açık olursa, doya doya hayatı tadar, doya doya mutlu olur, doya doya insan olmanın güzelliğini yaşar.

          Bana bu kadar olumlu özellikleri, güzellikleri sunan, hayatımı ve kendimi geliştirmemi sağlayan, insanların yüreklerine dokunup iyilik aşılayan, kitapları başucumuzda yer alan, “ANNEN YOK, KİMSEN YOK “diyen üstad Annesine kavuştu. Psikolog ve iletişim psikolojisi uzmanı değerli öğretmenimiz DOĞAN CÜCELOĞLU’na Allah’tan rahmet diliyorum.

                                                                                            SAYGIYLA…