Göztepe’yle iki hafta önce de oynamıştık..
Kupa mücadelesiydi, tek golle yenilmiştik…
Bu maçın önemi çok daha farklıydı..
Kupa maçı “öylesine” bir maçtı..
Zira, bu kadro ve bu şartlarda hem ligde hem de kupada oynamamız elbette zordu…
Belli ki Mesut hocada bunun farkında…
Dört-beş hafta önce yazmıştım..
Tüm kadrodan çıkacak onbiri sıralamıştım..
Defans kurgumuz belli, solda Ziya, sağ da İbrahim veya Ahmet Cebe, ortalarında da Oumari ve John Boye..
Sezon başından sonraki 5-6 maçtaki sorun, bence orta sahada gizliydi…
Eski hoca, Adem odaklı oynatıyordu, o da olmuyordu..
Bakkal hoca bunu gördü, bende yazmıştım…
Bu takımın ikinci bölgesinin olmazsa-olmazı elbette, Yiğit İncedemir ve Galip Güzel’dir..
Hakan Arslan’ı orta saha destekli forvet arkasında oynatırsan, verim alırsın…
İleri uçta da, mutlaka kenar oyuncular, yani Burhan Eşer sağda İbrahim’le, Ziya’da solda Leandro’yla uyum içinde olmalı…
Forvetimiz, gol ümidimiz Ergin Keleş’de, kenarlara katkıda bulunduğu sürece faydalı olacağını anladı gibi…
Bu takımın kurgusu böyle olmalıydı…
Kenan Evren’in sözüyle “Netekim” gördük..
3 puanı 3 güzel golle aldık, çok az sayıdaki taraftar stattan mutlu ayrıldı…
İyi bir hazırlık haftası geçirildikten sonra maça çıkıldığında, diğer takımlardan fazla olan tecrübe faktörü de gösterilirse, golde, gollerde gelir, puanlarda hanemize yazılır…
Son iki haftada, buna şahit olduk..
Şimdi herkesin yüzü gülüyor…
Ümitler yeniden yeşeriyor…
Söylemek erken ama, hiç değilse devre sonuna kadar adım adım zirveye gidiliyor görüntüsü var…
Dileğim, devamından yana..
Netice olarak, Bakkal’la köy bakkalına doğru değilde, market yolunda ilerleme var diyerek noktalayalım…
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.