Haftanın açılış maçında, sezonun ilk yarısında 4 Eylül´de 0-0 berabere kaldığımız, küme düşme hattının sadece bir tık ilerisindeki Fenerbahçe´ye konuk olduk..

                Malatya´yı yendikten sonra rahatlayan ancak golcüleri sakat olan Sivasspor adeta kafasına göre takılıyor gibiydi..

                Bundan sonra hedef ikisini yenip, birine yenildiği, diğeriyle de berabere kaldığı İstanbul büyükleriyle final maçlarını kazanmaktı..

                Kadıköy´de dün akşam maça öyle bir başladı ki, ilk devre Fener´e adeta top vermedi?

                Özellikle ikili sıkıştırmalar ve bloklar arasında iyi bağlantı kuran Sivasspor, sahasında bile çoğu kez bu kadar rahat oynamamıştı. Fener´i sahasından çıkarmayan, biraz sert, çoğunlukla da yakın markajla oyunda hakimiyetini ilan eden Kırmızı-beyazlılar, çok koştu, çok top kaptı, çok pas yaptı ama ceza sahasında etkili olamayınca devre golsüz eşitlikle sonuçlandı.

                Sahasında 34 bin seyircisinin de tanıyamadığı Fener, umudunu ikinci yarıya bağlamıştı?

                Topal devam edemeyince, Valbuane´de olmayınca, son kurtarıcı olarak önce Ekici, sonrasında da Alper Potuk takviyesi geldi...

                Birkaç karambolle ümitlenen kötü Fener karşısında, devrenin ilk çeyreği sonunda golü kaçıran Douglas oldu?

                Beklenen Kanarya baskısına rağmen geriye çekilmeyen Sivasspor, Milli takıma çağrılan Emre´nin asistinde, hırslı Özer´in şutuyla öne de geçti ama bir dakika sonraki kontrada Saldoda eşitliği sağladı..

                Gollerle dengelenen oyunun kalan bölümü daha çekişmeli geçti, ancak 86´da Ekici´nin yerden şutu filelerle buluşunca ?yazık oldu? demekten başka söz kalmadı?

                Özet olarak adaleti olmayan futbolun o gerçeği bir kez daha görüldü?

                Oynayan değil, atan kazandı?