Kötü davranışlara karşı Peygamberimizin ne kadar sabırlı olduğunu İbn-i Mes´ut şu olayla anlatmıştır: ?Bir defasında Peygamberimiz Kâbe´nin yanında namaz kılıyordu. O sırada Ebu Cehil ve adamları orada oturuyorlardı. Bir gün önce orada bir deve kesilmişti. Ebu Cehil-Allah´ın lâneti üzerine olsun- ?Hanginiz şu deve işkembesini kaldırır ve Muhammed secdeye varınca onu ensesine atıverir.?? dedi. Bu söz üzerine en mel´unları fırlayıp işkembeyi secdedeki Peygamberimizin boynuna atıverdi. Arkasından kahkaha ile hep beraber güldüler. O sırada ben ayakta duruyor ve olup bitenleri seyrediyordum. İçimden: ?Keşke cesaretim olsa da işkembeyi onun üzerinden atabilsem ?dedim. Peygamberimiz ise hiçbir şey olmamış gibi secdesine devam ediyordu. O sırada bir adam koşup durumu Fatıma´ya bildirdi. Fatıma o sırada küçük bir kız olmasına rağmen koşarak geldi ve işkembeyi babasının boynundan atıverdi; arkasından da Ebu Cehil ve adamlarına ağır sözlerle çıkıştı. Peygamberimiz, namazı bitince üç defa yüksek sesle: ?Allah´ım, kureyşlileri sana havale ediyorum! Allah´ım, Ebu Cehil´i, Ukbe´yi, Utbe´yi, Şeybe´yi sana havale ediyorum !? diye onlara beddua etti. Allah´a yemin ederim ki, Peygamberimizin adlarını saydığı bu kimseleri Bedir Savaşı sırasında kendi gözlerimle ölüler arasında gördüm.?( Ebûl-Leys Semerkandî, Sohbetler,s.240)