Bugün karşınıza çocuklarınızla izleyebileceğiniz bir tiyatro oyunu ile geldim. Yarıyıl tatilinin son günlerinde çocuklarımızı televizyon, tablet ve internetten kaldırabileceğiniz alternatif bir etkinlik tiyatro .Çocukların kişisel gelişimi için önemli bir sosyal aktivitedir .
Bizim zamanımızda ile başlayan cümleleri çocukken çok sevmesem de kendimi bu dönem ile kendi çocukluğumu kıyaslarken buluyorum.
Bizim çocukluğumuzda hayata yetişmeye çocuklara yetmeye çalışan ebeveynlerimiz vardı. Çocukların fiziksel ihtiyaçlarını karşılayıp zaman buldukça sohbet edilebiliyorsa o çocuk iyi bir çocukluk geçirmiş sayılıyordu. Tiyatro, sinema aile ile ev dışında zaman geçirme aşırı lüks idi hem maddi açıdan hem zaman açısından. Okulun etkinliği olarak tiyatroya gitmiştik İlkokul 4 sınıfta. Hatta tiyatro Keloğlan ve arkadaşları idi. Nasıl bir heyecanla izlemiştik dün gibi aklımda.
Şimdi ebeveyn olarak yine bir yetişme telaşındayız her şeye yetebilecek gibi. Çocukları sınavlar kurslar koşuşturmacasında büyütüyoruz. Bu hengâmede ebeveyn çocuk ilişkisini de sağlıklı yürütemiyoruz. Çocuklar televizyondan internetten bir dünya kurmuş durumdalar kendilerine.
Tiyatro, sinema ailecek vakit geçirmek çok revaçta değil artık.
Sivas'ta birkaç sinema var sinemaseverlerin takip edebileceği. Birçok filmde diğer şehirlerle aynı zaman diliminde gösterime giriyor. Sinemaseverler için güzel bir durum. Sivas Devlet Tiyatrosu Sivas merkezde herkesin kolaylıkla ulaşabileceği bir konumda. Hem büyükler için hem çocuklar için güzel oyunlar sahneleniyor .Yarıyıl tatilinin başlangıcında POFU isimli bir tiyatro oyunu sahnelenecekti .8 yaşında kızım çok istedi ; çocuk oyunu olduğu için ben de gitmekte kararsızdım. Kızımın yanında olmak için izlemeye girdim. Tiyatro sahnesi görseller çocuklar için çok büyüleyiciydi. Oyun başladı, çocuklar oyunun ilk dakikasından son dakikasına kadar pür dikkat izlediler. Oyuncular seyircilerle zaman zaman göz teması kurarak çocukların dikkatini oyuna vermesini başardı.
Gelelim oyunun konusuna iki kız arkadaşın yaptıkları kardan adamın canlanması ve onlara arkadaşlık etmesini anlatıyor. Dünyanın unuttuğu, her geçen gün artan küresel ısınmayı çocuklara onları diliyle anlatıyor. Bu oyun dünyadaki bu önemli sorunu yok sayan görmezden gelen biz büyüklerin aksine senarist çocukları bir oyun ile bilinçlendirmeye çalışıyordu. Azınlık olarak sesini duyurmaya çalışan (geleceğe güzel bir dünya bırakmak isteyen, cılız da olsa seslerini çıkartan ) küresel ısınmaya karşı çıkan büyükleri destekleyen bir oyundu. Oyuna girerken sıkılıp bunalacağımı düşünmüştüm. Küresel ısınma dünyadaki mevsimlerin değişikliği ve gelecekte güzel bir dünya bırakma konusunda bir şey yapmamış bu sorunları üzerine maalesef çok düşünmeyen bir yetişkin olarak başım önde çıktım oyundan. Bu tiyatro oyununu sergileyen emeği geçen herkesin emeğine sağlık. İyi ki güzel oyunlar yazan senaristler var. İyi ki tiyatro var .İnşallah daha yaşanır bir dünya bırakırız çocuklarımıza..
