Bir gün Mescid-i Nebevî´de bir grup sahabî, tesbih ve duayla, diğer bir grup sahabî de ilimle meşguldü

Ashabın bu durumunu gören Peygamberimiz(s.a.s.), şöyle buyurdu:

?Her iki grup da hayırlı bir işle meşguller. Bir kısmı Allah´a dua ediyor ve O´ndan bir şey istiyorlar. Allah, onlara dilerse verir, dilerse vermez. Diğerleri ise ilim tahsil ediyorlar ve bilmeyen kimselere ilim öğretyiyorlar. İşte bunların yaptığı daha faziletlidir.Şüphe yok ki, ben de bir öğretmen, bir öğretici olarak gönderildim? buyurarak onların yanına oturdu.(Dârimî,Mukaddime,32)

Resulullah Efendimiz, ömrü boyunca ilme, bilgiye, öğrenmeye büyük önem verdi. O´nun en büyük gayelerinden birisi de cehaleti yok etmekti; hak ve hakikate götüren, hayatı anlamlı kılan bilgiyi, insanı yücelten ilmi öğretmekti. Bizler, bilginin hikmetle buluştuğu, ilmin irfanla yoğrulduğu, âlimin ahlâkla bezendiği bir medeniyetin mensupları olarak, ilme, bilgiye, öğrenmeye çok değer vermemiz gerekir.

Peygamber Efendimizin(s.a.s.):Allah´ım, bana fayda verecek ilmi öğret ve ilmimi artır!?(Tirmizî, Deavât,128) duasının gereği de budur.