Tevekkül, Hakka güvenmek, bel bağlamak; Bir konuda elinden gelen her türlü çabayı harcayıp, her türlü tedbiri aldıktan sonra sonucun Allah´tan beklenmesidir. Örneğin tarlanın sürülmesi, tohumun ekilmesi, gerekiyorsa gübrelenmesi, yağmur yağmaz ise su lanması gibi çalışma ve tedbirler alındıktan sonra bol ürün vermesinin Allah´tan beklenmesidir tevekkül.Kur´an´ı Kerim´de: ??Mü´minler yalnız Allah´a tevekkül etsinler.?( Âl-i İmrân,3(160) buyrulmuştur.

İslâmiyete göre, insanın, gerek maddeten gerekse manen iki gününün birbirine eşit olması halinde aldanmış olacağı; yani her günün, bir önceki günden daha iyi, daha ileri durumda olması esastır. Tevekkül, çalışmayı terketmek anlamına gelmediği açıktır. Ne tekim, Hz. Peygamber Efendimiz, dünya ve ahireti birlikte yürütmeyi,hiç birini ihmal etmemeyi tavsiye etmiştir.

Hz. Ömer, bir gün hilâfeti zamanında çalışmayı terkederek bir yere toplanıp vakit öldüren kimselere rastlamıştı. Yanındakilere: ?Bunlar kimlerdir?? diye sordu. ?Bunlar mütevekkil insanlardır, dünya için çalışmazlar.? Cevabını aldı. Bunun üzerine, hayret ettiğini belirtmek için başını sallayarak:

- Bunlar mütevekkil değil, müteekkildirler, yani hazır yiyicilerdir. Yoksa çalışmadan nasıl geçinecekler ? cevabını vermiştir.