Bir adam, Peygamber Efendimize (s.a.s) salavat getirmekten gafil idi. Bir gece Peygamber´i (s.a.s.) rüyasında gördü. Resulü Ekrem, adama hiç iltifat etmedi. Bunum üzerine adam: 

-Yâ Resulallah, bana kızgın mısınız? Niçin bana bakmıyorsunuz? Diye sordu.

Peygamber Efendimiz ise:

- Hayır ama, ben seni tanımıyorum diye cevap verdi.

- Beni nasıl tanımazsınız? Ben sizin ümmetinizden bir ferdim. Alimlerin anlatmasına göre siz ümmetinizi babanın oğlunu tanıdığı gibi tanırmışsınız.

- Doğru söylemişler, ancak sen salavat getirmekte beni hatırlamıyorsun. Ben ümmetimi bana getirdikleri salavat kadar tanırım, buyurdu.

- Adam uyandı ve her gün yüz defa Peygamber (s.a.s.)´e salavat getirmeye kendine söz verdi ve uyguladı. Bir süre sonra Peygamberimizi tekrar rüyasında gördü. Bu defa Efendimiz, O´na: ?Seni şimdi tanıyorum ve sana şefaat edeceğim.? Buyurdu. (İmam-ı Gazelî, a.g.e.s49)