Kimi zaman konuya nerden başlayacağımızı bilmiyoruz. Bu hangi konu olursa olsun.
Üstelik donuk hayat serüvenimizi maceraya çevirmekten başka eğlence anlayışımızın olmamasını gösteriyor.

Gördüğünüz gibi bende konuya nerden başlayacağımı bilmiyorum. Eminim ki birçoğumuzun yaşadığı durumlardan biridir. Dilimin döndüğü kadar belirteyim gir-dab-ta-yız... Ehilsizlik çukuruna girip dapdar zihinlerle işimizi yapmaktayız gibi bir açıklama ile anlatayım.

Girdabtayız çünkü halimizi anlatacak başka bir kelime bulamıyorum.
Bakar mısınız insanlarımızın pusula değiştirmiş hallerine?
Misal berber yerine terziyi, hekim yerine kasabı talep etmekle başladık.
Bu sebeble ehlileşmeyen bireyleri fabrikadan seri üretime geçiriyoruz.
Yaşadığımız bireyleri dikkatlice sorgulamaya başladığımızda aslında bende öyleyim diyebileceğiz.

Allah (c.c) ayetinde işi ehline bırakın diye buyurmuştur. Ayet doğrultusunda işinde maharet sahibi kimselere riayet etmek gerekiyor. Ama ne yazık ki adabımızda olması lazımın tam tersini inatla çıkarlar doğrultusunda ehlileşmeyen leşlerle bir arada tutuyoruz.

Bazen aman ya Rabbim bu da mı böyle dememek için kendimi zor tuttuğum anlar olur. İnanın bana elimden bu kadarı geliyor. Üstelik ileriki yaşamda ne kadar idealist eğitmen olursan ol aynı çerçevede insanlar yetiştireceğimi bilmek de trajik durum.
Nedendir bu döngüsellik. Yoksa "İş ehli olmayana tevdi edildiği zaman, kıyameti bekle." ( Buhari) denilen hadisin tecellisini mi yaşayacağız?
Vurgulamak istediğim aslında dini mübini samimiyetsizce çıkarla yürütenlerin eline işi vermemektir. Bilhassa din kardeşlerime bu konuda sesleniyorum. Elimizden gelenin en iyisi olmak için ilk işimiz SAMİMİYET!