Biz;

Eskiden de böyleydik,

Adam gibi severdik sevince,

Kimseler bilmezdi

Sevdiğimizi...

Kara sevda çekerdik ama,

Ne çektiğimizi

Hiç bilmezdi kimsecikler...

Kimseler bilemezdi,

Hicranın,

Kalbimizi nasıl yaktığını,

Nasıl kemirdiğini,

Bilemezdi kimse.

Yüreğimize ,

Ne yaralar açtığını

Sevdanın...

Kendimizden dahi saklardık

Bir Allah bilirdi aşkımızı

Sevdanın açtığı,

Yaramız sağalmazdı,

Eskiden...

Kabuk bağlardı sadece,

Kapandı zanneder

Avunurduk öylesine...

Şimdi de aynıyız,,

Yanar yüreğimiz sevdadan,

Cayır cayır,

Güneşin alnında

Acı kırın ortasında

Yapayalnız kalmış,

Kekik gibi kokar

Sevdamız.

Kokusunu duysa da

Cümle alem,

Bilemez kimse

Yüreğimizin

Hangi yanını yaktığını

Sevdanın.

Bilemez hiçbir kul,

Kimin yüreğinde tüter

Sevdanın

Kekik kokusunca dumanı...

Mevlâ bilir ancak

Yarattığı kalbi

Hangi sevdanın yaktığını...