Nankörlük ile gurur birbirinin kardeşidir. İnsanoğlu o kadar nankördür ki; yaratanını unutuyorken, yaratılanı unutmasına şaşırmamak lazım…
Kalbi kararmış insanın zehir saçan dilinden çıkan sözler, kalbe batan iğne gibidir.
Ağaç balta ile kesilir, lakin kesik ağaç köklerinden tekrar yetişir. Yara kılıçla açılsa da, kılıcın açtığı yara kapanır. Gönül nankörse eğer, göz görse de fayda vermez.
İki yüzlü insanın var olduğu ortamda kendisini kötü hissedenler, zor durumda kalanlar, bu durumun farkında olup, bunun sonuçlarını görerek önlem almaya çalışanlar elbette olacaktır.
Ancak, açık ve dürüst olmayı özendirenler, içi dışı bir olan, üreten ve değer gören kişiler iki yüzlü insanların doğrudan hedefi olurlar. İki yüzlüler, toplumda göz önünde olan insanları kendisi için tehlike olarak görürler, öncelikle onlarla uğraşır ve onlara saldırırlar.
İki yüzlü insanlar tarafından aldatılanlar, büyük olasılıkla gerçeği hissetmekte, durumu fark etmektedirler. Ancak, hoşlarına giden sözleri duymaktan, yapmacık da olsa gururlarını okşayan davranışlar görmekten mutlu olurlar. Onlar, bu durumdan pek şikayetçi olmazlar. Bilakis kendilerine dürüst davrananları, gerçekleri anlatanları çok fazla kââle almazlar.
İçi ve dişi farklı olan kişiler genelde çok rahat insanlardır. İki yüzlülükleri ortaya çıktığında, farklı kişilere farklı konuştukları anlaşıldığında bundan hiç rahatsız olmazlar. Pişkindirler… Çünkü Allahtan korkmaz, kuldan utanmaz, insanlık onurundan nasip almamış, hayasız kişiliklerdir.
Bu tip insanların kendilerini haklı gösterecek nedenleri mutlaka vardır. Çoğu kez hiçbir tereddüt göstermeden karakterlerini inkar ederler. Gerçeği ortaya koyan insanları yalancılıkla, dedikodu yapmakla, kıskançlıkla suçlarlar. Bunlar, ikiyüzlü olmaktan da öte yüzsüz, şahsiyetsiz insanlardır.
Yüzsüz insanlar etik ve milli değer kavramlarıyla hiç tanışmamışlardır. Onlar için amaçlarına ve çıkarlarına uygun olan her davranış ve düşünce haktır.
Yapılan iyiliğe karşılık vermemek nankörlüktür, kötülükle karşılık vermek alçaklıktır. Bir insan huysuzsa idare edin, cahilse yol gösterin, sinirliyse sabredin; ama nankörse yol verin. Velhasılı kelam her insan annesinden, babasından, atasından, kültüründen öğrendiğini ve şanına yakışanı çevresinde yaşar.
