Kayboluş...

Ben değiştim

zaman şaşırdı

cesaret dolu yürek;

hali perişan

hüznüne yenik düşmüş

ölçüyor biçiyor tartıyor

her nefesle dudaklara dökülen sesler;

korkuyla tebelleş

sükuta mahkum,

yıldızsız gecelerin zifiri  ıssızlığında

yapayalnız ...

Ne oldu neler oldu

nasıl değişti her şey;

unutamıyorum, unutmuş gibi yapıyorum,

konuşayım istiyorum

setler örülüyor gökyüzüne uzanan

bütün kelimeleri yutkunuyorum,

arzu doluyum çok istiyorum

elimde kamçı

ruhuma gözdağı

kırbaçlıyorum,

bilmiyorum;

derdim; esaret mi?

zincirleri kırmak mı?

Bu sessizlik;

yokluğunun bir ikrari

dönmemek üzere

sende kayboluşun hakikati.

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Orhan ÇİMEN Arşivi

Masum değilsin...

13 Temmuz 2022 Çarşamba 00:02

Gönül ahrazı...

09 Mayıs 2022 Pazartesi 00:01

Yıllar kadar uzaklardasın

09 Nisan 2022 Cumartesi 00:02

İzler...

31 Mart 2022 Perşembe 00:01

Karalar

11 Mart 2022 Cuma 00:02

Issızlık

27 Ocak 2022 Perşembe 00:01

Sır olup uçtu senli zaman…

07 Ocak 2022 Cuma 00:01

Bahtım…

02 Aralık 2021 Perşembe 00:01

Muamma...

09 Kasım 2021 Salı 00:02

Sen hayatsın…

03 Kasım 2021 Çarşamba 00:01