Aşırı tüketim hayatımızın normal yaşam biçimine dönüştü. Tüketimin hızla artması üretimi de aşırılıkla şekillendiriyor. Fazla tüketim ve buna dayalı üretim, kısa vadeli ekonomik büyümeyi teşvik etse de uzun vadede çevresel sorunlara yol açmakta. Aşırı tüketim modeli iklim değişikliği, okyanus kirliliği, ormansızlaşma, toprak kaybı ve biyoçeşitliliğin yok olması gibi yıkıcı sonuçlar getiriyor. Günümüzde etkisini gün geçtikçe daha fazla hissettiğimiz iklim değişikliği bunun en güzel örneği. Aşırı tüketimin çevresel, ekonomik ve sosyal maliyetleri her geçen gün zarar vererek artarken, tarım sektörü bu durumdan en çok olumsuz etkilenen alanlardan biri. Tarımda aşırı kullanılan kimyasallar toprak sağlığını ve yeraltı sularını kirleterek geri dönüşü mümkün olmayan toprak kayıplarına neden olmaktadır. Tarımsal faaliyetlerde verimli ve sağlıklı uygulamalar üretim aşamasındaki yapılabilecek yöntemlerden biri ancak tüketimde bunu dengelemek ve geri dönüştürmekte oldukça önemli. Bu noktada tüketim aşamasında toplumda alışkanlık haline gelmiş gıda israfını görüyoruz. Gereğinden fazla yemek yapmak, son kullanma tarihlerine dikkat etmemek ve yanlış planlama ile aşırı alışveriş yapmak israfın nedenleri arasındadır. Üretim aşamasında kullanılan doğal kaynaklar israf edilen gıdalar nedeniyle boşa gitmekte ve aynı zamanda karbondioksit salınımının artmasına neden olarak çöp sahalarında çürüyüp sera etkisi yaratan metan gazı üretmektedir.

  Gıda üretimini ve tüketimini daha verimli hale getirilmesi hem kaynakların korunmasını sağlar hem de çevresel etkileri azaltır. Bunun için, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde bilinçli tüketim alışkanlıkları geliştirmek önemli. Doğadan elde ettiğimiz çoğu şeyi doğaya geri verebiliriz. Kompost yapımı gıda israfı noktasında etkili bir geri dönüşüm aracıdır. Kompost, organik atıkların yani gıda atıklarının doğal yollarla çürütülerek besin maddelerine dönüşmesini sağlayan bir süreçtir. Hem atık yönetimi hem de sürdürülebilir tarım açısından önemli bir yöntemdir. Aşırı tüketimin tarım ve doğa üzerindeki olumsuz etkilerini azaltmak için kompost uygulamaları ve politikaları gelecek adına umut vaat edici olabilir. Kompost yapmak sadece çevreyi korumak için değil, aynı zamanda yerel tarımda kullanılmak üzere besleyici bir gübre oluşturmak amacıyla da yapılması gereken bir uygulamadır. Birçok Avrupa ülkesi, gıda israfı ile mücadele konusunda kompost yapmayı teşvik eden ve buna yönelik altyapılar oluşturan politikalar benimsemiştir. Gıda atıkları karbondioksit salınımının artmasına neden olarak çöp sahalarında çürüyüp sera etkisi yaratan metan gazı üretmektedir bu sebeple kompostlama yöntemi ile geri dönüşüm oranları artırılarak çöp sahalarındaki yükü azaltmayı hedefliyorlar.

 Doğal kaynaklarımızın ve toprağımızın sınırsız bir kullanımı yok ancak bilinçli uygulamalar yaparak oluşan atıkları doğaya zararlı olmaktan çıkartıp, toprağımıza, tarımımıza ve ekonomimize fayda sağlayacak değerli bir kaynağa dönüştürme imkânımız var. Ülkemizde geri dönüşüm hareketi olarak kompost uygulaması herkes tarafından az da olsa bilinen fakat uygulanmayan bir yöntem. Türkiye’de kompost uygulamalarına yönelik zorlukları farkındalık, eğitim ve altyapı eksiklikleri olarak sıralanabilir. Türkiye’de geri dönüşüm altyapısı henüz tam olarak oturmadığından organik atıkların geri dönüştürülmesi konusunda, çöp ayrıştırma ve toplama sistemleri genellikle yeterli durumda değil. Bu durum kompostlama sürecini sınırlamaktadır. Ülkemizde kompost uygulamaları, özellikle büyük şehirlerde ve bazı kırsal alanlarda giderek yaygınlaşmakta ancak bu uygulamaların daha etkin bir şekilde uygulanabilmesi için altyapı geliştirme ve eğitim gibi adımlar atılmalıdır. Kompostlama, çevreyi koruma, atıkları azaltma ve sürdürülebilir tarım açısından oldukça önemli. Bunların yanı sıra tüketim alışkanlıklarını değiştirmekte doğal kaynakların doğru kullanılarak üretimi iyileştirdiğini unutmamak gerek.