Ormanlar altındır, gizli bir hazinedir,
Yeşilin koynunda tarihler gezinir.
Geyikler su içer serin gölgelerinden,
Her yaprak bir efsane, bir sır derinden.

Ormanların altında serinlerdik hepimiz,
Düşmanlar geldi, bizler geri çekildik.
Alevler kuşandı gövdesini çamların,
Kül oldu dualar, sustu sesi dağların.

Dumanla boğuldu çocukların düşleri,
Gök bile ağladı, yağmur etti yaşları.
Kökü yanan çınar haykırdı sessizce:
"Bir ağaç yanarsa, yanar tüm geçmişe!"

Ama biz yılmadık, doğmadık boş yere,
Toprak da bilirdi, sabreder ölmeye.
Bir filiz yeşerdi en küskün taşta,
Diriliş başlar bazen en son bakışta.