Bir sabah uyandı toprak,

Güneş doğdu umutla, bayrakla...

Dağların sessizliği yırtıldı bir anda,

"Yaşasın Cumhuriyet!" diye haykırdı Anadolu.

Rüzgârda bir koku vardı o gün,

Al bayrağın, özgürlüğün, tertemiz alın terinin kokusu.

Yoksulun ekmeğinde, askerin gözyaşında,

Bir milletin yeniden doğuşunun kokusu...

Köyden şehre yayıldı umut,

Çocuklar "Atam" diye koştu meydanlara.

Kızlar okula gitti ilk defa,

Ve dünya duydu Türkiye'nin sesini:

"Ben varım!" dedi Cumhuriyet kadınıyla, erkeğiyle.

Topraklar yeşerdi, yollar uzandı,

Bir kalem bir kılıç kadar değerli oldu.

Karanlıktan aydınlığa bir meşale yandı,

O meşalenin adı Mustafa Kemal oldu.

Şimdi her 29 Ekim sabahı,

Yine dolar o koku yüreklere:

Özgürlük kokar, vatan kokar,

Şehitlerin emaneti kokar...

Cumhuriyet kokar bu toprak!