USD 0,0000
EUR 0,0000
USD/EUR 0,00
ALTIN 000,00
BİST 0.000

ÖZLETEN SES ÖZLENEN BEYAZ

06-02-2025

Aylardan şubat olmasına rağmen şehrimize kar daha yeni geldi  sayılır. Haftalardır sadece ayaz ve soğuktan üşümüş olan bizlerin gönlüne, gözüne bir ferahlık verdi. İnsan en doğal olanla daha huzurlu.

……

Bütün mevsimleri çok  severim. Her  mevsimde  kendime ait  öyle  güzellikler bulurum ki. Beşinci  bir  mevsim olsa  onu  da  çok  severdim eminim.

Kış mevsiminin vazgeçilmezi  benim  için  kardır. Kışın baharıdır, özlemimdir, kışı sevme sebebimdir. Karsız kış çiçeksiz bahara benzer. Kışın bol kar yağarsa bahar güzel, yaz bol, bereketli geçer. Rahmettir, huzurdur, berekettir, doğanın incisidir.

Ha yağdı  ha  yağacak  diye yollarını  gözlerim  hep. Yağsın derim  bir  an  önce, yağsın da beyazlatsın  yüreğimizi,  hülyalarımızı.

Garip bir  büyüsü  var  bu  karın, dışımı  üşütse  de  içimi  ısıtıyor. ‘’Kışları göç içinizedir.’’ diye buyrulmuş. Gecenin bir  vakti  elimde  kahve, camın  önündeyim. Hareketsiz  bir   cadde, yanan sokak  lambaları. Kar, çocuklar  gibi  masum  ve  saf  yağıyor. Beyaz  bir  sükut   ile muhteşem  bir  ikili  olup, her  yeri  aheste aheste   kaplıyorlar. Havanın  rengi  değişmiş,  turuncu  ile  beyaz  arası  bir  şey. İlk  önce  merdiven  basamakları  kayboluyor. Evlerin  çatıları, kuşların  çoktan  terk  ettiği,  yapraklarını  dökmüş  ağaçlar; arabalar, yerler, ucunu  göremediğim  cadde, çöp  tenekeleri, her  yer  beyazın  tek  bir  tonuyla  örtülüyor. Bütün  renkler  adeta  hükmünü  yitiriyor.

 Masallar diyarına çevirdiği  bu  güzellik  karşısında  büyüleniyorum.

Tek tük  insanlar  geçiyor  caddeden. Beyaz bir  kartpostalın  içinden  geçer  gibiler  adeta. Yere bastıkça ezilen  karların   sesini  duyuyorum. Karın  üzerinde iz  bırakıyor ayakları. Pencere  kenarından  ayrılamıyorum  bir  türlü. Anda kalabilmenin tarifsiz huzuru bu.

Gökyüzünden  dökülen  bin  parça  lambanın   ışığında  daha bir ayrı  güzel  gözüküyor  gözüme.İlk  başta  hızlı  gibi  gözüküyorlardı ama   yeryüzüne inmek  için  hiç  telaş  göstermiyorlarmış  gibi  zamanla  yavaşlıyorlar.

Gökyüzündeyken siyah  görünüyorlar fakat  kristalize  beyazlar  aslında. Hiçbir  zerresi  birbirine  benzemiyor. Hiçbir parçası  birbirine  değmiyor. Her tanesinin farklı geometriye sahip olduğunu  duyduğumu  anımsıyorum.

Evlerin  ışıkları  da söndü.  Şimdi  sokaklar  kimsesiz  ve  dünyanın  bütün  sesi  kesilmiş  gibi  hareketsiz. Sadece yağan  kar taneleri  hareketli.

Öyle estetik öyle romantik  ki bu nadide silüet. Bazı  şiirleri  ve  şarkıları  daha  anlamlı kılıyor. İliklerime  kadar  hissediyorum  ''kârdır yağan üstümüze geceden/ yağmurlu, karanlık bir düşünceden'' dizelerini.

Hep  böyle olsa, dünya  hep  bu  kadar  temiz  ve  masum  olsa, örtse  kar  bütün  çirkinliklerin, kötülüklerin   üstünü,  diyorum  kendi  kendime.

Camı açıyorum, kar taneleri   yüzüme  değiyor, gözlerime  düşüyor. Kokusunu  içime  çekiyorum. İçimdeki  çocuk  ruh  birden  uyanıveriyor.Hiç  yaş  dinler  mi  kar? Her  ne  kadar  çocuk  olup   oynayacak  çağı  geçmiş   olsam  da  dışarı  çıkmak, hiç  basılmamış  karlara  basıp  mutlu  olmak  istiyorum.  Karla  mutlu  olabilen  kocaman  bir  kalbe  sahip  olduğum  için  kendimi  çok  şanslı  hissediyorum.

Ama boş  sokaklara  yağan  bu  sessiz  senfoni beni düşündürüyor. Başka bir şey  yapmama izin  vermeyecek bir  gücü  var. 

Özlediğim bu sessizliğin  içinde  huzurun  sessizliğini   duyuyorum, karla  bütünleşiyorum.

‘’Kışları göç içinizedir.’’ diye buyrulmuş

İçim dinginlik  ve sükûnetle doluyor. Bu  yağan kar ruh  halimi  değiştiriyor. Düşen her taneyle  birlikte, benim  de  bir  parçam  yere  süzülüyor sanki. Hassas, narin, sessiz, hüzünlü...

Usul usul  yağarken  dalıyorum  her  bir tanenin  düşüşüne, tıpkı   geçip  giden bir ömür gibi. Bana hayatımı  sorgulatıyor. Bir  sürü  hatıra  canlanıyor  zihnimde  çocukluktan  kalan, gençlikten  kalan. Kalbimde ebediyen  tadını  yitirmeyecek  güzel ve sıcak anılarıma   yol  arkadaşı  oluyor. Bir  zamanlar bana ümidi, güzelliği, mutluluğu, çağrıştırırken  artık güzel  olan  ne varsa özlemeyi  de getiriyor  beraberinde. Başka bir  pencereden  hayatımı  izlemek  gibi  bir şey  bu.

Kar, mükemmel bir ibret, tefekkür ve seyir manzarası.

Durmayan  zaman  içimi  acıtıyor.

Birden ölümü  hatırlıyorum. Ölüm  de  böyle  bir  şey  olmalı. Toprağa  düşüp  eriyen karlar gibi...

Kimine dert, kimine nimet olan her nimetin  hem  şükür hem  de  bir  sınav  vesilesi  olduğunu  düşünüyorum. Yeryüzünü kar ile temizleyen, havayı yumuşatan, kar küresi manzarası verene şükrediyorum.

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?