O iki aziz ve candan dostunuza neden minnet duyup değer vermeniz gerektiğine dikkatle baktınız mı? İyi ya da kötü, onlar sizin kökleriniz olmasalardı, olmayacaktınız. Karşılıksız fedakarlıklar ve sizi koruyup  hayata tutundurdular. Geç olmadan geçmişinizi tarayın ve size sunduklarını listeleyin. Nine ve dedeyi de anne-baba gibi değerlendirin.

-Desteklerinden yararlanıyorsunuz

Köklerini reddeden bir ağaç yaşayıp yeşerebilir mi? Gövdeniz güçlendi diye gücünüze çok mu güveniyorsunuz?

-Anne- babanız bebeklik ve çocukluk çağınızda can güvenliğiniz  oldular ve sizi hayata tutundurdular. O iki çınarın gölgesinde büyüdünüz, onlarsınız nasıl huzur bulursunuz?

Yıllar içinde anne-babanızla ilgili düşüncelerinizi nasıl değiştiğine bakınız:

Yaş bir; anneniz her şeyiniz. Yaş üç annesiz, babasız yaşayamayız. Onlara yapışmak, her yede ve her zaman onlarla olmak isteriz . Yaş altı benim babam senin babanı döver. Yaş sekiz bende bir şeyler biliyorum. Yaş on; ben çok şey bilmiyorum. Yaş on yedi; anne- babam geri kalmış, ben onlardan daha iyiyim,boyum bile onları yakaladı. Yaş yirmi; anne-babam hiçbir şey bilmiyor. Yaş yirmi beş; bari beni özgür bıraksalar da büyük işler başarsam. Yaş otuz; aslında anne-babam o kadarda bilgisiz değil. Yaş otuz beş; anne-babam benim için çok şey yapmış. Yaş kırk; anne-babama çok şey borçluyum. Yaş kırk beş; anne- babam en içten dostlarım, hayatımın vesilesiymiş. Yaş elli; sizin hakkınızı ödeyemem. Yaş altmış; aziz annem , aziz babam, sizi yokluğunuzda kendimi yetim hissediyorum.

Bu değişim sürece hemen hepimizde böyle bir çizgi izler. Baştaki bağımlılığımız öz benliğimizin gelişimi ile birlikte özgürleşme arayışlarına dönüşür.Anne-babayla çatışmalar genellikle bu dönemde yaşanır. Ama yaşımız ilerler de evlenip anne-baba rolüyle tanışırsak ana babadan gördüğümüz çocuklarınıza gösterdiğiniz derin sevgi ve içten yardımı kalbinize  anne-babanızın şevkatli sevgisini hatırlatır. Siz anne babanız olursunuz , çocuğunuzda siz oluverir. Anne- babayı sevememenin acısını asıl anne baba olduktan sonra algılarsınız. Gün gelir çocuklarınız yuvanızdan uçup özgürlüklerine uçarlar. Eviniz ıssızlaşır. En büyük eseriniz olan evladınızın yanındaki huzurdan mahrumsunuz “Ey, sıklıkla ziyaret etmeye üşendiğimiz aziz annem ve muhterem babam! Dersiniz lakin kabirlerinden kalkıp yanınıza gelemezler”

-YÜZÜNÜZDEN TEBESSÜM GÖNLÜNÜZDEN SEVGİ EKSİK OLMASIN

-DÜRÜST OLMAK İÇİN DÜRÜST OLUN YETER