Tamamlayamadım içimdeki kendimi,

Kucaklayalım mı gökyüzündeki mavimsiliği,

Akıtmalı mıyım içimdeki zehiri?

Sanki gülümseyecek bir yıldız gibi.

Arınmalı bedenim bu Dünya'nın kirinden,

Giderim sesizce kalbimin derinliğinden,

Kaybederiz bu şehri kalabalıkların içinden,

Çözülmüyor tersine döndü sanki bilmece gibi.

Tutamadım sana verdiğim sözümü,

Rüyalarda kaybettim kendi özümü,

Sensizliği hatırlatıyor, rüzgarın boğuk sesi,

Düşeceğin yer toprak değil mi?

Gönül başka bir ses duyamıyor ki,

Giden yıllarını sayamıyor ki,

Her söz satıra sığamıyor ki,

Yazılan kader silinmiyor ki.