Ayrılığı ben seçtim

şimdi çok bedbahtım

kaderim,

öyle kalın çizilmiş ki;

değişmiyor alın yazım …

Talan ediliyorum

tutuyor kollarımı ahın…

İçim acıyor cezalıyım,

sensizliğe mahkum

günahkarım aziz kadınım…

Kıskanıyor,

dağları bekliyor

seni kaybedeceğim

korkularım…

Ötesine bir ad bulamadığım

tutkularım

diz çöktürüyor,

artık Senindir tüm benliğim…

İster süpür ayağındaki toz gibi,

Zülfikar elinde

istersen boynumuz kıldan ince…

...

Onuru unutuyorum kapında

hazırım kederden bin parça olmaya

buyruğunla kırılırım,

yüz sürerim öpülesi ayaklarına…

Ezilir toprak,

çiğnenir yok olurum…

Ulu kadın;

mısralar utanıyor

yakarışlarıma yetemiyorum,

bakınca ay yüzüne

kağıdı kalemi bırakıyorum;

ya medet!

Diyor, koşuyorum

aşk erenlerinin nefesine…

Ayrılmasam kalsam hep yanında

sonsuz razıyım

eriyip kaybolsam kızgın bakışlarında…

Öyle perişan dağılmışım,

sığınsam kalsam sine i canında…

Bin bir yakarışım Sana,

muhtacım; Sen ulu kadın cananıma…