Umut, bir yolculuk

öylesine uzakta,

özlem denilen mihnet

yalnız bırakmıyor hep yakınımda…

Söz dinletemiyorum tutulan aklıma

titriyor, ilk heyecanında

meylim; sihirli aleminde

yıldızlarla söyleşip duruyor,

düşlerde kahinler

rüyalarda isyanlar

kaderde yalnızlıklar var;

köşe başında bekliyorum geceler boyu

perdeye aksedecek siluetini,

bir bilsen karanlıklarda nasıl arıyorum

hayaline tutunduğum

bülbül lisanı sesini…

Hülyalarımı kamaştıran ruhu sadaka

Senden gelen tecellidir,

dil lâl

bakar dururum yüzüne

nefesim tutulur,

hıçkıran kelimeler

birbiri ardına başlar

Senli serenada…

Kâh dudakların,

kâh gözlerin

saçların;

gonca, nergis, menekşe

ayın ondördünü anlatır

hecelerdeki gölgelerin…