Maveranın güzeli…

Bilmediğin o kadar çok şey var ki

sana dair yaşadıklarımda

gecelerde hem hasretim hem de yârim oluyorsun,

sabahları taşıyamadığım ayrılığım dokunamadığım kor ateş

lafügüzaf değil

gönül denen muamma

eşiğinde bazen umut bekler

bazen yok eder

aşk aşiyanında,

adı gibi sonsuz

özlemiyle sihir taşıyan ab-ı hayat dudaklar

hayatı meddücezir kılar,

ölüm fermanını veren sultan

kah sevinci, kah efkarı

kanaviçe gibi işler yalnızlığı

Saba Melikesi,

inzivadır sadece ikimizin bildiği masal,

maveranın güzeli

rüyalara girişi

sıra dışıdır ayın onbeşi

bütün şiirler adına

yediveren güller serpilmiş o gün yollarına

ömrüme düştüğün o kutlu günde

takvim yaprakları unutulmuş

kalmış mevsimler çok gerilerde

gazele dönmüş sararmış yapraklar yerlerde

yağmurla gelen soğuk rüzgarla

şafak atar

bedbaht vakit kaderine ağlar…