Turnalara açtım yalnızlığımı,

anlattım onlara sevgimi,

o kadar çok benziyor ki asaletleri

tıpkı senin gibi

dünya güzelleri..

Sardılar zarif boyunlarına

aşkının hikayesini,

koydular kanatlarına

sana olan sadakatimi,

buğulandı gözleri,

hüznümü sahiplendi her biri,

geliyorlar gönüllü elçiler hepsi…

Turnalar uçuyor; uçuyor turnalar…

Ağrıyan kalbimden bir demet acıyı,

yüzyıllık hasretin şahidi

taşıyorlar sana inancımı…

Yeryüzünün taçlı perisi;

turnalar çok hevesli,

sevdan için bir asır da olsa

kanat çırpacaklar,

öyle inandılar ki aşkına,

gül yüzüne meraklandılar,

yakalansalar da zalim avcılara,

büyük sevdaya bağlandılar…

Biliyorlar onlar da

umudu, umutsuzluğu,

yar için yanmayı, yakılmayı…

Kor ateşte yüreğim,

yokluğun alev alev sardı,

turnalar semahı

kavuşturacaktır mahidevranı…

Sen ey sultanlar sultanı!

Buzlar eridi,

mevsimler değişti,

turnalar da biliyor

ne kadar çok sevdiğimi…

Açtım gökyüzüne ellerimi;

İlahi!

Bitsin yeter, ayrılık mehiri…

O’na muhtacım

taşıyamıyorum Onsuzluk yükünü…

Yerle gök birleşti

sonsuzlukta yalnızım,

kaldım tek başına…

Yakarıyorum;

Artık O’na kavuşma vakti…

Bak işte! Topraklarına indi,

turnaların en gözde çiftleri…

Uzat o güzel ellerini,

dokun;

bana dokunur gibi…

Sev;

sevda elçisi turna kanatlarını

beni sever gibi…

Sen ey güzeller güzeli;

turnalar aşkına,

bırak gel yad elleri…

Yeminler olsun sana

hiç düşmeyecek dilimden;

büyük sevdanın, seninle doğan

ebedi aşk hikayesi…