Sivas Belediye Meclisi’nde geçtiğimiz hafta yaşanan tartışma, sadece bir anlık gerilimden ibaret değil. Belediye Başkanı Adem Uzun ve Belediye Meclis Üyesi Fehmi Taştan arasındaki bu sözlü atışma, aslında yıllardır devam eden ve göz ardı edilen bir sorunun küçük bir yansıması. Göz ardı edilen konu elbette imar değişiklikleri.

Olayın görünen yüzünde taraflar kendilerini haklı göstermeye çalışsa da asıl meseleye odaklanmak gerek. İmar planları neden ve nasıl değiştiriliyor? Bu değişikliklerden kimler kazanç sağlıyor? Hangi araziler nasıl değerleniyor? Ve en önemlisi, bu süreçler kamu yararına mı, yoksa belirli kişilerin çıkarları doğrultusunda mı şekilleniyor?

Bugün Türkiye’nin birçok şehrinde imar değişiklikleri, yalnızca teknik düzenlemeler olmaktan çıkmış durumda. Belli başlı isimlerin servet biriktirme aracı haline gelmiş bir sistemle karşı karşıyayız. Yıllardır belli kesimlerin göz koyduğu arsaların önce değersizleştirilip, ardından imar planına dahil edilerek büyük rantlara dönüştüğünü görmek için uzman olmaya gerek yok.

Peki, Sivas’ta bu tablo farklı mı? Geçmişte hangi değişiklikler yapıldı, kimlerin arazileri değerlendi, kimler belediye eliyle servet kazandı? Bu soruların cevaplanması gerekir. Ancak ne yazık ki, içinde bulunduğumuz durum, hesap sorulmasını değil, olan bitenin üstünün örtülmesini teşvik ediyor.

Buna rağmen, birilerinin sorması gereken sorular var. Çünkü bu şehirde yaşayan herkesin, kamunun malının kimlere peşkeş çekildiğini, hangi arazilerin kimlere rant sağladığını öğrenmeye hakkı var. Şeffaf bir yönetim, ancak hesap verilebilirlikten geçer. Bugün bu konular konuşulmazsa, yarın daha büyük kayıplar yaşanır.

Eğer bu tartışmalardan gerçekten bir sonuç çıkmasını istiyorsak, kişisel çekişmelerin ötesine geçip asıl meseleye odaklanmalıyız. Asıl mesele şu: Kamunun malı kimlerin elinde nasıl değerleniyor?

Sorular basit. Cevapları ise biliniyor ama dillendirilmiyor.