Sivas’ta Kâğıt Üstünde Kalan Önlemler ve Sessizliğin Tehlikesi

22 Mayıs 2025 günü Sivas Merkez Çelebiler Köyü’nde büyükbaş hayvanlarda şap hastalığı tespit edildi. Ardından apar topar karantina ilan edildi; tam 15 yerleşim yeri için hayvan ve hayvansal ürün giriş-çıkışı yasaklandı. Ancak aradan geçen günlerde öğrendik ki bu yasak, sadece kâğıt üzerinde kalmış. Sahada ne bir denetim var, ne de bir bilgilendirme. Daha da ilginci, köy muhtarları çıkıp “hayvan çıkışına izin var” diyebiliyor. Dayanak? İl Tarım Müdürlüğü’nden aldıkları “sözlü bilgi.”

Peki karantina kararı neden alınır? Salgını durdurmak, hayvan sağlığını korumak, üreticileri ve dolayısıyla halkı korumak için. Ama görünen o ki, bu karantina uygulaması sadece resmi yazıdan ibaret kalmış. Hayvan satışı için çadırlar yeniden kurulmuş, alım-satım başlamış. Peki ya bulaşma riski? Umursayan var mı?

En dikkat çekici nokta ise Tarım İl Müdürlüğü’nün bu olup bitenlere karşı suskun kalması. Şap hastalığı gibi ciddi bir mesele söz konusu ama yetkili ağızlardan ne bir açıklama var, ne de kamuoyunu rahatlatacak bir adım. Bu sessizlik, halkın endişesini daha da büyütüyor. Eğer hastalık kontrol altına alındıysa, neden resmi bir açıklama yapılmıyor? Yok eğer hastalık hâlâ yayılma riski taşıyorsa, bu ihlallere neden göz yumuluyor?

Şap hastalığı sadece hayvanların değil, geçimini hayvancılıkla sağlayan binlerce insanın hayatını etkiliyor. Kontrol altına alınmadığında ekonomik kayıplar büyük olur; üstelik halk sağlığını da tehdit eder. Uzmanların defalarca vurguladığı gibi, karantina sadece ilan edilmez; uygulanır, denetlenir, anlatılır.

Tarım müdürlükleri bu konuda güven vermek zorundadır. Bu güven, alınan kararların sahada uygulanmasıyla sağlanır. Üreticiye net mesaj verilmedikçe, çifte standartlı uygulamalar sürdükçe ve yetkililer sessiz kaldıkça halk neye inanacağını bilemez hale gelir. Bu da hem hastalığın yayılmasını hızlandırır hem de kamu yönetimine olan güveni zedeler.

Tarım İl Müdürlüğü artık susmamalı. Kamuoyuna açık ve net bir açıklama yapmalı. Şap tehlikesi geçmediyse karantina uygulamaları sıkı denetlenmeli; geçtiyse de halk bilgilendirilmeli. Zira tarım politikalarında ciddiyet, bir memur imzasıyla değil, sahadaki tutarlılıkla ölçülür.