Sivas’ta yıllardır “tarım fuarı” adı altında bir etkinlik düzenleniyor. Bu yıl da 10’uncusu yapılacak olan AgroSivas – Tarım, Hayvancılık ve Gıda Fuarı, 3-7 Eylül 2025 tarihleri arasında 4 Eylül Stadyumu otoparkında çiftçilerle buluşacak.

Fuar alanı olmayan bir şehirde fuar düzenlemek başlı başına bir garabet iken, içeriğe bakıldığında durum çok daha düşündürücü. Çünkü bu fuar, adeta bir traktör pazarı görünümünde. En değerli ve gösterişli yerler, traktör bayileri tarafından kapatılmış durumda. En büyük sponsorlar da bu firmalar. Yani çiftçi “tarımın geleceğini” görmek için gittiği yerde aslında sadece “satış vitrinine” bakıyor.

Peki tarımın neresindeyiz?
Fuarın isminde “tarım, hayvancılık ve gıda” geçiyor. Ama içeride bu konularla ilgili kayda değer bir etkinlik yok. Yeni teknolojiler tanıtılmıyor, verim artırıcı yöntemler anlatılmıyor, konferanslar düzenlenmiyor. Oysa gerçek bir tarım fuarı, çiftçinin bilgiyle donandığı, ufkunun açıldığı, sorunlarına çözüm bulduğu bir alan olmalı.

Bugün Sivas’ta tarım ve hayvancılığın en büyük sorunlarından biri şap hastalığı. Üretici perişan, hayvanlar telef oluyor, verim düşüyor. Peki fuarda bu konuda bir bilgilendirme var mı? Hayır. Bunun yerine stantlar bir “yöresel ürün pazarı”na çevrilmiş. Hangi ürün nereden gelmiş, faturası var mı, hijyen koşulları uygun mu, denetleyen var mı? Koca bir “yok” listesi.

Bir diğer gariplik de kurumların durumu. Sivas Ticaret ve Sanayi Odası’ndan, Ticaret Borsası’na kadar herkes stant açıyor. Ne anlatıyorlar, ne sergiliyorlar belli değil. Onlar da bilmiyor. Sanki sırf “biz de varız” demek için fuara katılıyorlar. Tarım İl Müdürlüğü ise ortada yok. Çiftçiye bir dokunuş, bir yol gösterme çabası dahi yok.

Sonuç mu?
Ortaya çıkan şey tarım fuarı değil, bir pazar yeri. Amaç çiftçiyi bilgilendirmek değil, traktör satmak. Çiftçi, kendi alın terinin karşılığını göreceği bir buluşma yerine, vitrinler arasında gezip duruyor.

Ve en acısı: Kimsenin sesi çıkmıyor.
Bu şehir, bu ülke tarımla var. Çiftçiyi sadece müşteri görmekten vazgeçmediğimiz sürece, fuarlar da, projeler da birer vitrin olmaktan öteye gitmeyecek.

Peki biz gerçekten çiftçiye değer mi veriyoruz, yoksa sadece traktör satacak bir kalabalık mı arıyoruz?